పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/265

పంచమాశ్వాసము

169

మ.⁠

ప్రభవంబందె ననంతరంబున దిలీపక్ష్మాధవుం, డమ్మహీ విభురత్నంబునకున్ సుదక్షిణకు నావిర్భూతుఁ డయ్యెన్ రఘు ప్రభుఁ, డాతండు మఖాశ్వరక్షణ మొనర్పం బిత్రనుజ్ఞాతుఁడై రభసం బొప్పఁగ సంచరించునెడ, సుత్రాముండు తద్వాహమున్,

⁠ 130

ఆ.⁠

అపహరించి చనిన నమరేంద్రు వెన్నంటి | యంపవెల్లి నతని యదటణంచి, గెలిచినట్టి రఘువు గలుగుట, రఘువంశ | మనఁగఁ బరగెఁ దన్నృపాన్వయంబు.

⁠ 181

ఉ.⁠

అట్టి రఘుక్షమాపతికి నాత్మజుఁడై యజుఁ డుద్భవించి, యి టట్టనరాని [1]విక్రమత నాధర యేలుచునుండె, నాజగ త్పట్టణభర్తకున్, దశరథక్షితిపాలుఁడు పుత్రరత్నమై పుట్టి తనర్పె, సర్వనృపపుంగవమౌళికిరీటసేవ్యతన్.

⁠ 132

చ.⁠

హరిమదహర్త కాదశరథావనిభర్తకుఁ బుత్రులై జనిం చిరి మఖశక్తిఁ జేసి, హరిశేషసుదర్శనపాంచజన్యభా సురతరతైజసాంశముల శూరులు రాముఁడు, లక్ష్మణాఖ్యుఁడున్, భరతుఁడు, శత్రుహంతయు ననంగ మహాత్ములు నల్వు రెన్నఁగన్.

⁠ 133

ఉ.⁠

ఆమహనీయవిక్రములయందును, బూర్వజుఁడైన సద్గుణా రాముఁడు, వైరివైభవవిరాముఁడు, రాముఁడు గాధినందనో ద్దామమఖంబు గాచి, హిమధామకిరీటునివిల్లు ద్రుంచి, సీ తామహిళావివాహసముదంచితుఁడై, తదనంతరంబునన్,

⁠ 134

ఉ.⁠

రావణముఖ్యరాక్షసపరంపరలం దునుమాడి, జానకీ దేవియుఁ దా నయోధ్య కరుదెంచి, సుఖస్థితిఁ గ్రీడసల్పుచున్ భూవలయాధిపత్యమునఁ బొంగుచునుండి, [2]మహీజనాపవా దా[3]విలవాక్యము ల్విని, ప్రియాంగన నంపె నరణ్యభూమికిన్.

⁠ 135

మ.⁠

లలనారత్నము సీత, దుష్టమృగజాలవ్యాప్తఘోరాటవిన్ బలవద్గర్భభరాలసాంగి యగుచుం బ్రాణేశ్వరుం [4]జీరుచుం గలకంఠీకలకంఠపంచమకుహూకారానుకారధ్వనిం బలవింప న్విని, చేరవచ్చెఁ గరుణం బ్రాచేతసుం డుల్కుచున్.

⁠ 136

1. విక్రమమునంధర (యతి?) - అన్ని ప్ర
2. మహీ(ధవుండు మిథ్యావృతనింద)ల న్విని - తీ
3. వళిగాంచి భూమిజను దప్పకనంపె - మ
4. దూఱుచుం - మా, త, తా