పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/250

154

వరాహపురాణము

ఉ.⁠

శీలుఁడు దానిరాకఁ గని, చిత్తమునం బరితాప మొంది, యా బాలిక మన్మథార్త యగుభావముఁ గల్గొని, పల్కెఁ దల్లి! నీ వేలరు దెంచితిట్లు? మన [1]యిద్దఱికిన్ శివశర్మ తండ్రి, దు శ్శీలము మాను, నా యనుఁగుఁ[2]జెల్లెల, వీ విధి నీకు ధర్మమే?

⁠ 34

చ.⁠

ఉడుగుము పాపబుద్ధి, యిది యెప్పదు, మానఁగఁజాలవేని యి ప్పుడె చని, యన్యపూరుషుని బొంది భయంకరరౌరవాగ్నిలోఁ దొడిఁబడఁ గూలి, నీ దురిత[3]దుష్టఫలంబు [4]భుజింతు గాని, యిం పెడలఁగ నన్నునుం జెఱుపనేటికిఁ జూచెదు విప్రకన్యకా!

⁠ 35

చ.⁠

నిమిషసుఖర్థమై కులము నీఱుగఁ [5]జేసి, దురాత్ము లబ్బినం దమకముతో రమించి, నిజనాథుని రౌరవమందుఁ ద్రోచి, [6]యు త్తములగు నత్త మామ [7]దలిదండ్రులకుం దలవంపు చేసి, మా న మెడలి, మన్మథజ్వరమునం జెడిపోదురు దుష్ట కామినుల్.

⁠ 36

చ.⁠

సుజనునకైన, దుర్గృహము చూచిన దారుణలగ్నమందు, నా త్మజు లుదయించిరేనిఁ బితృధర్మము వారికిఁ గల్గదన్న స ద్విజవచనంబు తప్ప' దని వేమఱు కర్ణయుగంబు పాణి పం కజముల మూసికొంచు, నెసకంబున వెండియు దాని కిట్లనున్.

⁠ 37

తే.⁠

'తల్లీ! నీ వింక నిచ్చటం దడవు నిల్వం | జనదు పోపొమ్ము' నావుడు, మనసులోన నతివ లజ్జించి, [8]కోపాకులాత్మ యగుచు | మొక్కలంబునఁ బితృగేహమునకు నరిగి.

⁠ 38

చ.⁠

కనుగవ కింపొనర్చు నుపకాంతుని, దుష్కులజాతునైనఁ బై కొని, రతిబంధభేదములఁ [9]గూడి రమింపుచునుండి, బంధకీ జనమణి యొక్కనాఁడు విషసమ్మిళితాన్నము పెట్టి చంపి స జ్జననుతశీలునిన్, గుణవిశాలుని, శీలుని, బుణ్యలోలునిన్.

⁠ 39

1. యిర్వురకున్ - తి తీ
2. జెల్లెల యీ - తి, తీ
3. దుఃఖ - మా
4. భజింతుగాక - మా, తా,హ
5. నెట్టి - మా, ర; నిట్టు - త, క ; బెట్టె - తా; జేయు - తి, తీ
6. సత్తము - తి తీ
7. తలి - అన్ని ప్ర.
8. రోషాకులాత్మ - తి, తీ, క
9. గోరి - తా