పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/240

144

వరాహపురాణము

సీ.⁠

శకటాదిఘోరరాక్షసుల నిర్మూలించి, | వృషభుని సమవర్తివీటి కనిపి, [1]బకతృణవర్తుల వికలత నొందించి, | యఘదైత్యు విగళితప్రాణుఁ జేసి, యమునాతరంగిణియందుఁ గాళియు నొంచి, | పల్లవతతి నగ్నివలనఁ గాచి, ఘనుఁ బ్రలంబుని జంపి, మునిసతుల్ దెచ్చిన | [2]దివ్యాశనంబులఁ దృప్తి నొంది,

⁠

తే.⁠

యశ్రమంబున గోవర్ధనాద్రి యెత్తి, | బహువిధంబుల బలరామసహితుఁ డగుచుఁ గృష్ణబాలుండు తనయిచ్చఁ గ్రీడ సలిపె | శౌర్య ముప్పొంగ నందవ్రజంబునందు.

⁠ 205

వ.⁠

అంత.

⁠ 206

చ.⁠

కలుషగుణావతంసుఁ డగు కంసుఁడు చారులచేత రామకృ ష్ణుల భుజసత్త్వవిక్రమయశోగుణవర్తనముల్ క్రమంబునన్ దెలిసి, తలంకి, వారల వధింప నుపాయము లూహ సేసి, యా బలయుతమూర్తులం బిలువఁ[3]బంపెదఁగా కని నిశ్చితాత్ముఁడై.

⁠ 207

తే.⁠

ధీరు నక్రూరుఁ బిలిచి, యో భూరిపుణ్య! | చనుము తేరెక్కి నందగోష్ఠమున [4]కిపుడ, రామకృష్ణుల నిటకు శీఘ్రమునఁ దెమ్ము | నావు, డక్రూరుఁడును దత్క్షణంబ కదలి.

⁠ 208

ఉ.⁠

మందకు నేఁగి, బాలుఁడగు మాధవుఁ గన్గొని, [5]సంస్తుతింపుచున్ వందన మాచరించి, యదువల్లభ! తా మధురాపురంబులో నం దగు కార్ముకోత్సవ మొనర్పుచు, మిమ్మటఁ బిల్వఁబంచె, సం క్రందనభోగ[6]శాలియగు కంసుఁ, డన న్విని శౌరి నవ్వుచున్.

⁠ 209

శా.⁠

ఆ యక్రూరునితో హితాన్నముల నాహారించి, కృష్ణుండు కౌం తేయ[7]క్షేమ మతండు చెప్పినను బ్రీతిం బొంది, యా మంద నా రే యెల్లం జనినం, బ్రభాతవిధు లర్థిం దీర్చి, తే రెక్కి, తే జోయుక్తుల్ బలకృష్ణు లేఁగి, రల కంసుం జూడ సాక్రూరులై.

⁠ 210

క.⁠

అరుగునెడ, గోపికలు త | ద్విరహమ్మున కోర్వలేక వెనుదగిలిన, నా హరి వారల నుచితోక్తుల | మరలంగా ననిపి, చనియె మధురాపురికిన్.

⁠ 211

1. వెస - తీ; బల - తి
2. దివ్యోదనం - తా
3. బంచెద - తా
4. కీవు - తీ
5. సంతసింపుచున్ - తా
6. రాశి - మ
7. క్షేత్ర - మ, హ, ర