పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/235

చతుర్థాశ్వాసము

139

మ.⁠

క్రమ మొప్ప న్వసుదేవుగేహమున కీకాంతామణిన్, దేవకిం బ్రమదం బొందుచు నంపె దీ వకట! నీపాలింటికిన్ మృత్యువై [1]కమలానాథుఁడు నిన్వధింపఁగలఁ, డీకంజాతపత్రాక్షి య ష్టమగర్భంబున సంభవించి తుదఁ, గంసా! సంశయం బేటికిన్?

⁠ 167

క.⁠

అని యశరీరియుఁ బలికిన | సునిశితవాక్యంబు, తప్తశూలముమాడ్కిన్ దనచెవులు గాఁడిపాఱిన, | ఘనభయమున సంచలించెఁ గంసుం [2]డంతన్.

⁠ 168

ఉ.⁠

దేహవినాశమూలమగు తీవ్రవిషావృతమైనయట్టి యా బాహువుఁ ద్రెంచి, మేను నిలుపందగు నందురు, కాన, సోదరీ స్నేహము సేయుటొప్ప దని, చెల్లెలి ముందలపట్టి, యాజగ ద్ద్రోహి గళంబుఁ ద్రెంచుటకు దోరసి యెత్తినఁ, జూచి యత్తఱిన్.

⁠ 169

క.⁠

వసుదేవుఁడు ప్రాణేశ్వరి | యసువుల [3]పోకడకు నులికి, యాకంసుని సా హసకృత్యము మాన్పుటకై, | యెసఁగఁగ మృదువాక్యగతుల నిట్లని పలికెన్.

⁠ 170

మ.⁠

విను, కంసక్షితినాథ! కీర్తిసుగుణాన్వీ[4]తుండ, వీ సోదరీ హననం బిట్లొనరింప నీ కగునె? విప్రానీకముం, గామినీ జనులున్ [5]రాజు కవధ్యు, లీగగనభాష ల్నమ్మఁగావచ్చునే? మనుజుం డాడిన నమ్మరాదఁట! సుధీమార్గంబుఁ బాటింపవే!

⁠ 171

చ.⁠

చలమున వేఁగురించి సతిఁ జంపినఁ, బాపము దక్కుఁగాని, కాఁ గలపని కాకమానదు, జగన్నుత! కోపము మాను, ధర్మముం దలఁప, దయావిశేషము మనంబున నిల్పుము, భామఁ [6]దున్మఁగా వల, దటుగాకయున్న జనవల్లభ! వి న్మొకమాట చెప్పెదన్.

⁠ 172

క.⁠

సుదతీమణి గర్భంబున | నుదయించిన సుతులఁ జంప నొసఁగెద, నీబె ట్టిద ముడుగు మనినఁ, గంసుఁడు | మదిఁ గోపము [7]మట్టుపఱచి మహితప్రౌఢిన్.

⁠ 173

1. కమలాధీశుఁడు - క; కమలానాభుఁడు - మ
2. డలుకన్ - మ,మా,త,తా,తి,హ,ర,క
3. పోకపుడు - మ, త, తా, తి,హ,ర,క
4. తుండవై, సోదరిన్ - త
5. రేని - తీ
6. ద్రుంచగా - తీ
7. ముట్టమరచి - తా