| క. |
అది గావున, హరిచరితము | తుద మొద లిది యనుచుఁ దెలియఁ, దోయజభవుఁడున్,
బదినూఱుతలలు దాల్చిన | సదయుండును నోపఁ, డితరజనముల తరమే?
| 148
|
| వ. |
అని పలికిన రోమశునకు మార్కండేయుం డిట్లనియె.
| 149
|
మార్మికప్రశ్నము - ధార్మికసమాధానము
| ఉ. |
రోమశ! నీదుపల్కుల విరోధము గానఁగవచ్చె, నిందిరా
స్వామికరంబులం దెగినవారలు ముక్తి భజింతురంటి ము
న్నీమహి నా జయాదు లుదయించిరి ముమ్మరు ధాత్రి విష్ణుతే
జోమృతు లయ్యు, [1]నట్టి దిది సూక్ష్మము, నా కెఱిఁగింపు మేర్పడన్.
| 150
|
| వ. |
అనిన రోమశుం డిట్లనియె.
సీ. జయవిజయు లమరశాపంబు దగిలినఁ | బన్నగశాయికి విన్నవింప,
“నేడుజన్మంబు లహీనవైష్ణవభక్తి | సహితులై విప్రవంశమునఁ బుట్టుఁ
డటమీఁద మీకు శాపావసానం బగు” | నని పుండరీకాక్షుఁ డానతీయ,
నన్ని జన్మములు నీసన్నిధానము లేక | కాలంబు గడపుట - గలదె మాకు?
| 151
|
| తే. |
అరులమై మూఁడుజన్మము లంది, పిదప | మిమ్ముఁ జేరెద మని తారె సమ్మతించి
నలిననాభునితోఁ బల్కినారు గాన | ననఘ! జన్మత్రయము వారి కందవలసె.
| 152
|
| వ. |
అని యిట్లు దశావతారవృత్తాంతం బెఱింగించిన రోమశునకు మార్కండేయుం
డిట్లనియె.
| 153
|
| క. |
దేవకివరగర్భంబున | శ్రీవల్లభుఁ డుదయమంది, శ్రీకృష్ణుండై
యేవిధమున శిశుపాలమ | హీవరు [2]తల దునిమె నాన తిమ్ము మునీంద్రా!
| 154
|
కృష్ణావతారవర్ణనము
| ఉ. |
నావుడు, రోమశుండు మునినాథున కిట్లను, బ్రహ్మచేఁ బ్రియం
భావుకలీల, మున్ను శిశుపాలముఖు ల్వరమంది, మత్తులై
దేవతలన్ హరించి, దశదిక్కుల నొక్కట నాక్రమించి, బా
హావిపులప్రతాపమున నడ్డము లేక చరింప నయ్యెడన్.
| 155
|
- ↑ నంటివిది - తా,హ; బుట్టినది - తీ
- ↑ లను - మ,తి, తీ,హ,ర,క
