పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/228

132

వరాహపురాణము

క.⁠

[1]అనవుడు, బలి యొడఁబడుటయు | దనుజాంతకుఁ డప్పు డొకపదంబున ధరణిన్, ఘనమార్గము నొక[2]చరణం | బునఁ గలయఁగ నాక్రమించె భువనోన్నతుఁడై.

⁠ 120

క.⁠

దానవవర్యుని నురగ | స్థానంబున నిల్పి, యభయదానంబున ని త్యానందపూరపూరిత | మానసులంజేసె హరి, యమర్త్యుల నెల్లన్.

⁠ 121

క.⁠

ఆవేళ మీఁదఁజూచిన | శ్రీవరు చరణంబు జలముచే నింపుగ వా ణీవిభుఁడు గడుగ, నది దు | ర్గావల్లభుమౌళి నిల్చె గంగానదియై.

⁠ 122

ఉ.⁠

మానితలీలఁ బద్మజకమండలుపూరితవారి, యిందిరా జానిపదంబు సోఁకి, దివిషన్నదియై ప్రవహించి, స్వర్గసో పానమనంగఁ బొల్చె, విను, పాతకి యైనను ముక్తి[3]గామియౌ మానవుఁ డానదిన్ మకర[4]మాఘదినంబులఁ దానమాడినన్.

⁠ 123

వ.⁠

అని చెప్పి వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 124

పరశురామావతారవర్ణనము

ఉ.⁠

తామరసేక్షణుండు జమదగ్నికి రాముఁడనం జనించి, యు ద్దామమదంబునం బితృవధం బొనరించిన క్షత్రియాన్వయ స్తోమముఁ జుట్టుముట్టి, నిజదోర్బలశౌర్యమహత్త్వ మేర్పడన్ భీమకుఠారపాతములఁ బేర్చి హరించెఁ ద్రిసప్తవారముల్.

⁠ 125

శ్రీరామావతారవర్ణనము

చ.⁠

జయవిజయాహ్వయుల్ మును నిశాచరులై [5]జలజాయతాక్షుచే క్షయమును బొంది, రెండవ యుగంబున రావణకుంభకర్ణులై రయమున లోకముల్ చెఱుప, రాముఁడనా నుదయించి, వారి ని ర్దయత వధించెఁ జక్రి, విను, తచ్చరితంబు సవిస్తరంబుగన్.

⁠ 126

1. అనుటయు - హ
2. పాదం - తీ
3. గాంచు, నే - క
4. మాస - తీ
5. జలజాక్షుచేత సం - మ,మా, తా, తి, తీ,హ,ర,క