పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/226

130

వరాహపురాణము

మ.⁠

తలవంపయ్యె భుజంగరాజునకుఁ, దద్ధాత్రీభరం బానఁగా నలవింతైనను [1]1లేమిఁ గూర్మపతి సర్వాంగంబులుం గుంచి య ప్పులపాలై తిరిగెన్, దిశాకరి చయంబుం బెక్కుగండంబులం జలనం బుప్పతిలంగ మ్రొగ్గెఁ గడునాశ్చర్యంబుగా నత్తఱిన్.

⁠ 106

ఉ.⁠

భేదము మాని వార్ధు లొక[2]పెట్టున నాల్గును మేరదప్పి, యే కోదకమైనఁ గాంచి, సురయూధపులెల్ల భయాకులాత్ములై యీదెస మాన్ప దిక్కుగలదే హరిదక్కఁ[3]గ నంచు, నాపదం భోదసమీరు, నాపరమ[4]పూరుషు నిట్లు నుతించి రందఱున్.

⁠ 107

సీ.⁠

[5]“సకలజగన్నాథ! శంఖచక్రాంకిత! | జలజాలయాధీశ! జలజనయన! దళి[6]తరాక్షస! జగత్కల్యాణ! సజ్జన | నిలయ! నీరదనీల! నీలదేహ! గ్రహ[7]నాథ తారకారాజ రాజిత[8]నేత్ర! | ఘనతరహారకంకణకిరీట! సచ్చిదానంద! నిశ్చల! దయాసాగర! | సత్య! సత్యజ్ఞాన! [9]సత్యసహిత!

⁠

తే.⁠

జలజజాతాదినతనిజచరణనలిన! | అండజాధీశకేతన! యజ్[10]5దాత! సతతనారదసంగీతసక్తచిత్త! | శ్రితజనానీకరక్షణ! శేషశయన!

⁠ 108

క.⁠

జయ సర్వమంగళాలయ! | జయ జయ యోగీంద్రహృదయజలరుహ వసతే! జయ గోవింద! మురారే! | జయ జయ నః పాహి” యనిరి సకలామరులున్.

⁠ 109

చ.⁠

ఉరవడి వార్థిలో మునుఁగుచున్నది మేరువు ధాత్రితోడ, నె వ్వరు నిది మాన్సనోపరు, జవంబున నేక్రియనైన రాక్షసుం బొరిగొని, నీటిలోఁ గలసిపోయెడి ధారుణి నుద్ధరింపవే! హరి! జగదీశ! మాధవ! జనార్దన! దానవలోకమర్దనా!

⁠ 110

వ.⁠

అని యివ్విధంబున.

⁠ 111

క.⁠

హరిమాయామోహితులై | సుర లది శీతాంశుఖండజూటకృతముగా నెఱుఁగక, రాక్షసకృత మని | మొఱలిడుటయు, నాలకించి మురభంజనుఁడున్.

⁠ 112

1. లేక కూర్మ - తీ
2. బెట్టుగ - మా, త
3. నటంచు - తీ
4. పుణ్యుని- మ,మా,త,తా,తి,హ,ర,క
5. ఇది నిరోష్ఠ్యసీసపద్యము.
6. తాఘతత - తీ; తదుర్జన - ర
7. రాజ - తీ
8. నయన - మ,మా, తి, తీ,హ,ర,క
9. సహితరూప - మ,మా,తి; సహితహృదయ - తీ, ర; సహితరూఢ - క
10. ధాత - తీ; నాథ - త; వాత - హ