పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/224

128

వరాహపురాణము

వ.⁠

అని మత్స్యావతారవృత్తాంతంబు చెప్పి, సంతతానందుండును, రోమహర్షుండు నగు రోమశుండు వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 90

కూర్మావతారవర్ణనము

మ.⁠

హరిఁ బూజింపక దేవదైత్యులు మహాహంకారసంపన్నతా గరిమన్ సాహసవంతులై, నిజభుజాగర్వంబు ప్రేరేప, మం దరశైలంబున సాగరంబుఁ దరువన్, దద్వార్ధిమధ్యంబునన్ గిరిరాజంబు మునింగె, దానవవరుల్ గీర్వాణులుం జూడఁగన్.

⁠ 91

మ.⁠

సమదామర్త్యనిశాచరేశ్వరభుజాసత్త్వోద్భవంబైన గ ర్వము సర్వంబును వీటిఁబుచ్చి, కరుణావ్యాసంగుఁడై , కూర్మరూ పమునం దోఁచి మురారి యెత్తె భువనప్రఖ్యాతిగా [1]బాఢసం భ్రమ[2]నశ్యజ్జలజంతుజాల మగు నామంథా[3]నకుత్కీలమున్.

⁠ 92

క.⁠

వ్రతదానతీర్థసేవా | క్రతుముఖ్యములైన విహితకర్మంబులు శ్రీ పతి వర్జితంబులైనను | బ్రతిహతములు గాక యున్నె బహువిఘ్నములన్.

⁠ 93

ఉ.⁠

వెండియు దేవదానవులు విష్ణుపదాంబుజభక్తి లేక యు ద్దండమదంబునం దిరుగఁ, దద్బల[4]గర్వము మాన్పఁ బంకజా క్షుం డొకశాపకైతవము చూపి, జయాదుల దైత్యయోనిఁ బు ట్టుండని [5]పంప, నందొకభటుండు హిరణ్యవిలోచనాఖ్యుఁడై.

⁠ 94

ఉ.⁠

ధారుణిఁ బుట్టి, బాహుబలదర్పితుఁడై, కనకాచలంబు బృం దారకమందిరం బనుచుఁ దద్గిరితో ధరఁ బెల్లగించి, గం భీర పయోనిధానమునఁ బేర్చి [6]గుభిల్లన [7]వైచె, వైచినన్ భూరిభయంబునం దివిజపుంగవముఖ్యులు కంపితాత్ములై.

⁠ 95

శా.⁠

బాహాగర్వము లుజ్జగించి, కరుణాపాథోనిధిం, బక్షిరా డ్వాహుం [8]బ్రస్తుతి సేయ, విష్ణుఁడు దయావర్ధిష్ణుఁడై వచ్చి వా రాహాకారము దాల్చి యెత్తె, నిజదంష్ట్రాదండకోటీఘనో త్సాహుండై సచరా[9]చరంబగు ధరా[10]చక్రం బవక్రాకృతిన్

⁠ 96

1. బాడ - త: బాధ - తి; బాద - మా, తా, తీ; బాఠ-మ,హ,ర,క
2. నశ్యం-అన్ని ప్ర
3. నమత్కీలమున్ - వ ; సముచ్ఛైలమున్ - మా; నముంగీటమున్ - క
4. వర్గము - తా
5. పంపె - తీ
6. గుభేలున - మ, చూ, తా,హ
7. వైవఁజూచినన్ - తా
8. సంస్తుతి - మా, త
9. చరస్థపృథివీసర్వంబవక్రా - క
10. చక్రంబు చక్రాకృతిన్ - మ, తా