పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/222

126

వరాహపురాణము

భూసురప్రతతికృతాపరాధము

సీ.⁠

తొల్లి భూమిసురుల్ తోయజాసను మీఱ | వేదాది[1]విద్యాప్రవీణు లగుచు జగతిపై వర్తించు [2]నిగమతత్త్వార్థమ్ము | విడిచి యపార్థముల్ నొడివికొనుచు గర్వాంధులైనఁ, దద్గర్వంబు వారింప | హరి, సోమకుండను నసుర నొకని నిర్మించుటయు, వాఁడు నిగమంబులను విప్ర | మూలధనం బెల్ల మ్రుచ్చిలించి

⁠

తే.⁠

యంబునిధిలోన దాఁగిన, [3]నవనిసురులు | వేదనిహీనులై, గర్వవాద ముడిగి సంధ్య లుడివోయి, బ్రహ్మవర్చసము దొలఁగి | విహితయాగాదిసత్క్రియారహితు లగుచు.

⁠ 78

క.⁠

ఆపద్భవమగు పశ్చా | [4]త్తాపంబునఁ బొంది, పూర్వధర్మవిశేషో ద్దీపితసుజ్ఞానంబున | శ్రీపతి మది నిల్పి తపము చేసిరి విప్రుల్.

⁠ 79

ఉ.⁠

నిర్గతగమ్యులైన యవనీసురు లుగ్రతపంబు సేయ, నం తర్గతరోషుఁడై జలజనాభుఁడు దా శరణాగ[5]తావనా నర్గళసత్కృపాపరత నత్తఱి ముందఱ నిల్చి, భూమరు ద్వర్గముతోడ నిట్లను, నుదారగభీరవచోవిచర్చికన్.

⁠ 80

చ.⁠

వినుఁడు! మదీయరూపమగు వేదము నిందయొనర్చు మత్తులం దునుముదు, విప్రులౌట మిముఁ దున్మగరాక, శ్రుతిప్రపంచముం బనుపడ దాఁచినాఁడ, నిగమంబులఁ జేయుట విప్రకోటికిం గనుఁగొన జీవుకన్న నధికంబుగదా! వివరింపనేర్చినన్.

⁠ 81

క.⁠

పశ్చాత్తాపంబునఁ గృత | నిశ్చయులై తపము సేఁత నిందా[6]సత్ప్రా యశ్చిత్తమయ్యె, మీ రిఁక | నిశ్చిత్తులు గండు, మగుడ నిగమము లిత్తున్.

⁠ 82

వ.⁠

అని యుపలాలించి, యమ్మహీసురుల వీడ్కొని వారిజోదరుండు పారావారంబు నకుం జని.

⁠ 83

1. దివ్య - మా,త
2. సర్వతత్వార్థమ్ము - మా,త
3. నవనిసురలు - అన్ని ప్ర.
4. త్తాపమునం బొంది - త; తాపంబును బొంది - తీ
5. తార్చనా - మ, మా, తా, తి, తీ, హ, ర, క
6. భిప్రాయ - మ,మా, తి,ర, క; దిప్రాయ - ఆ; సప్రాయ - తా; భిప్రాయశ్చిత్తులయ్యు - తీ,హ