పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/212

114

వరాహపురాణము

చ.⁠

వినుము మునీంద్ర! పూర్వమున [1]విష్ణుమయుండగు నాదిమూర్తిచే వనజ[2]భవాండమందు, భవవారిజమిత్రమృగాంకయక్షస న్మునిమను[3]మానవామరమనోభవకిన్నరరాజమానమై జననము నొందె విశ్వమును సాగరశైలవనాంతరీపమై.

⁠ 9

సీ.⁠

నారాయణుం డాత్మనాభీసరోజమ | ధ్యమమున బ్రహ్మయై యవతరించి, మహదహంకారాది మహనీయసాధన | సంపత్సమేతుఁడై చతురుఁ డగుచు, నంబరసర్వంసహానలజలమారు | తము లనుపంచభూతములతోడ, నిర్మించె, నవియును నిర్మంపఁ[4]గలవియు | ననఁ బెక్కు గలవు బ్రహ్మాండకోట్లు,

⁠

తే.⁠

నందు నెచ్చట [5]నేకార్య మావహిలునొ | పుండరీకాక్షుఁడైన దేవుండు దక్క నరసి [6]యిదమిత్థమని పల్క నజుఁడు నోపఁ, | డెట్లు మముబోఁటి కీటాత్ము లెఱుఁగఁగలరు.

⁠ 10

మ.⁠

హరిమాయా[7]పిహితంబులై పొడము [8]బ్రహ్మాండావళుల్ తద్రమా వరుసామర్థ్యము, మూర్తివైభవగుణవ్యాపారకృత్యంబులున్ బరిపాటిం గొనియాడ వేదములు నప్రాజ్ఞంబులై యుండు, వి స్తరభంగిం బ్రకటింప మాదృశులకున్ శక్యంబె? విద్వన్నుతా!

⁠ 11

శ్రీహరి మాహాత్మ్యము

వ.⁠

మునీంద్రా! వినుము. ఆ యాదిపురుషం గొందఱు కాలరూపి యనియును, గొందఱు విజ్ఞానరూపి యనియును, గొందఱు తేజోరూపి యనియును, గొందఱు భాస్కరరూపి యనియును, గొందఱు బ్రహ్మరూపి యనియును, గొందఱు శంఖచక్రగదాశార్జ్ఞచిహ్ని తుండనియును, గొందఱు మృత్యుంజయుం డనియును, [9]గొందఱు పరబ్రహ్మం బనియును బ్రతిపాదింతురు; కాని, తదీయ[10]తాత్త్వికరూపంబు నిర్ణయింపనేరరు. ఆ వైకుంఠ నాయకుండును, బహురూపావృతాత్మకుండునునై [11]జ్ఞానయోగభక్తియోగకర్మయోగంబుల నుపాసింపంబడి, తత్కర్మఫలంబుల నొసంగుచు సర్వభూతాంత[12]ర్యామియై యుండు. వెండియు,

⁠ 12

1. విశ్వ - మా
2. భవాంత - తీ; భవామరేంద్రభవ - మా, త
3. మానవాదిగ - మా,త
4. గాఁగలయవి పెక్కు - తీ
5. తానయై యతిశయిలుచు - మ, తా,క
6. యరవింద - త
7. విహితంబు - మ,మా, తా, తి, తీ,హ,ర,క
8. బ్రహ్మాండంబు లా శ్రీరమా - తీ
9. గొందఱు పరబ్రహ్మం బనియును - తీ. ప్ర. లోని పాఠము
10. సాత్త్విక - మ,మా,త,తి,తీ,హ,ర,క
11. ధ్యాన - అన్ని ప్ర.
12. ర్యామియైన వాసుదేవుం డుండు - త