కనకకశిపువిదళనము
| చ. |
ఎదురెదురేఁగి దైత్యవరుఁ డేచినకోపముతోడ మిక్కిలిం
గదిసి, భయంబు లేక, నిజఖడ్గము పూని, నృసింహమూర్తిపై
నదటున వేయఁజూచుటయు, నంతకుమున్న రమావిభుండు త
త్పదములుఁ జేతులుం బెనఁచి పట్టి, చలింపఁగనీక యుగ్రతన్.
| 305
|
| క. |
[1]తొడ లను వధ్యశిలాస్థలిఁ | బడవైచి, నఖంబు లను కృపాణంబులచే
వడివడిని [2]వ్రచ్చి ప్రేవులు | తొడిమలుకూడంగఁ ద్రెంచి దుర్వారుండై.
| 306
|
| మ. |
కరపాదప్రముఖాఖిలాంగకములన్ ఖండించి, దైత్యేశ్వరుం
బరలోకంబున కన్పి, తద్రుధిరకుంభత్సేచనప్రాప్తి బం
ధురకోపాగ్ని శమించినం, ద్రిదశ[3]నాథుం గాంచి, కారుణ్యని
ర్భరవీక్షానికరంబునం దనుపుచుం, బ్రహ్లాదు నగ్గింపుచున్.
| 307
|
ప్రహ్లాదరాజ్యపట్టాభిషేకము
| క. |
[4]రారమ్మని, నిజచరణాం | భోరుహభక్తాగ్రగణ్యుఁ బుణ్యు నతని ర
క్షరాజ్యభద్రపీఠస | మారూఢుని జేసె దివిజు లానందింపన్.
| 308
|
| క. |
కావున సంఖ్యాతీతము | లై వెలసిన హరిగుణముల నభినుతి సేయం
గా, వాణీవల్లభముఖ | దేవావళికైన నరిది ధీమద్వినుతా!
| 309
|
రామకృష్ణావతారకథ
| సీ. |
అంత, రెండవజన్మమందు రావణకుంభ | కర్ణులై భుజపరాక్రమము మెఱసి,
లంకాపురంబు నిశ్శంకఁ బాలింపుచు, | బలవన్నిలింపుల భంగపఱచి,
తుద రఘురామచంద్రుని చాపభవసాయ | కాగ్నికి శలభంబు లైరి, మఱియు,
మూఁడవ సంభవంబున శిశుపాలుండు | దంతవక్త్రుం [5]డనఁ దనరి, వాసు
|
|
| తే. |
దేవశితచక్రధారలఁ ద్రెంపఁబడిరి, | పిదప నిజ[6]శాపముక్తులై విదితమహిమ
జయుఁడు విజయుండు వైకుంఠసదనమునకుఁ | బూర్వమూర్తులు గైకొని పోయి రనఘ!
| 310
|
- ↑ ఒడలను - మ,మా,తి,హ,రక
- ↑ గ్రుచ్చి - తా
- ↑ సుస్తోమంబు - మా
- ↑ ఈ ప. మా. ప్ర లో లుప్తము
- ↑ డనా - తీ
- ↑ చాప - తి
- ↑ ఈ వ. తి, తీ, ప్ర.లో లుప్తము
