పుండరీకాక్షుఁడు ప్రహ్లాదుని బరీక్షించుట
| ఉ. |
వెండియు, దైత్యు లగ్నివిషవేదనకృత్యము లాచరించియున్
జండతఁ జూపియుం దునుమఁజాలక, బాలకు నుగ్రపాశబం
ధుండుగఁ జేసి, యంబునిధిఁ ద్రోచినఁ, దత్సలిలంబులోపలన్
గొండొకమగ్నుఁడై, మది ముకుందుని బేర్కొనుచుండు నత్తఱిన్.
| 277
|
| ఉ. |
పంకరుహాక్షుఁ, డార్తజనపాలనదక్షుఁడు, శేషభోగిప
ర్యంకుఁడు, శంఖచక్రకలితాంకుఁడు డగ్గఱు వచ్చి, యాత్మ వా
మాంకమునందు దైత్యతనయాగ్రణి నుంచి, శిరంబు దువ్వి, క్షే
మంకర వాగ్విశేషమున మచ్చిగఁ దేల్పుచుఁ గూర్మి నిట్లనున్.
| 278
|
| చ. |
జనకునియాజ్ఞ నిల్పక, నిశాచరకోటి కసమ్మతుండవై,
ఘనతరచక్రకుంతశరఖడ్గగజోరగవహ్నిముఖ్యవే
దనముల నొంది, యిట్లు సతతంబు కృశింపుచు, బాల్యచాపలం
బున మృతిపొందె దేమిటికి బుద్ధివిహీనుఁడవై కుమారకా?
| 279
|
| సీ. |
అఖిలలోకస్వామియైన నీజనకుఁ డే | కాతపత్రంబుగా నసురరాజ్య
మంతయుఁ బాలింప, నతని యాజ్ఞాస్థితిఁ | ద్రోయక బుద్ధిమంతుండ వగుచు
నీతిశాస్త్రాభ్యాసనిపుణమానసుఁడవై | యువ[1]రాజపట్టవైభవము దాల్చి,
యంబరాభరణమాల్యాలేపనాదుల | నర్థిఁ గైకొని రత్నహర్మ్యములను,
|
|
| తే. |
మృదులశయ్యాతలంబున మదనపరవ | శాంగనాజన[2]ప్రియసమాలింగనాది
సురతసౌఖ్యంబు లనుభవించుటకుఁ బాసి, యాపదలఁ బొందఁ దగునె ప్రహ్లాద! నీకు?
| 280
|
| క. |
నావుడుఁ, దత్తనుసంగో | ద్భావితసుజ్ఞానమహిమఁ బరమేశునిగా
భావించి, దనుజపతిసుతుఁ | డావనజాక్షునకు వినతుఁడై యిట్లనియెన్.
| 281
|
ప్రహ్లాదుని ప్రార్థనము
| క. |
తల్లివి తండ్రివి జీవిత | వల్లభుఁడవు నీవ కాక వసుమతి [3]నాకుం
దల్లి యనఁ దండ్రి యనగా | వల్లభుఁ డన నొరులు గలరె వనజదళాక్షా?
| 282
|
- ↑ రాజ్య - అన్ని ప్ర.
- ↑ కుచ - మా,త
- ↑ లోనం - మ,క
