పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/201

తృతీయాశ్వాసము

103

చ.⁠

చలదళపల్ల[1]వాంచలనిషక్తపయఃకణభాతిఁ, జాలఁజం చలమగు మేను నమ్మి, కలుషంబు లనేకము లాచరించి, [2]లో తలఁపువిహీనుఁడై, పిదపఁ దత్తనువున్ బెడఁబాసి, యాతనా కలితశరీరుఁడై, నిరయకల్పితబాధల దుఃఖ మందుచున్.

⁠ 248

క.⁠

అనుభూతపాపఫలుఁడై | పునరుద్భవ మంది, విష్ణుఁ బూజింప, మనం బున భక్తి నిలుపనేరక | ధనదారసుతేషణములఁ దగిలి నశించున్.

⁠ 249

ఉ.⁠

ఇట్టు, సరోజనాభు భజి[3]యింప నెఱుంగక, తామసాత్ముఁడై పుట్టుచు గిట్టుచున్, జముని పోకలఁ గీడ్పడుఁ, గాన భవ్యమై నట్టి మనుష్యగాత్రముఁ బ్రియంబునఁ [4]గైకొని, బోధయుక్తుఁడై, చుట్టిన ఘోరమోహదృఢసూత్రములం దెగఁగోసి, ధీరుఁడై.

⁠ 250

ఉ.⁠

చిత్తము శౌరిపాదములఁ జేర్చి, తదర్పణబుద్ధి నిత్యనై మిత్తికకర్మముల్ నడపి, మిన్నక కామ్యని|షిద్ధదుష్క్రియా వృత్తికిఁ బోక, సంతతము విష్ణుపరాయణుఁ డైనయట్టి వి ద్వత్తిలకుండు, గాంచు నపవర్గము నిర్గళితాంతరాయుఁడై.

⁠ 251

ఆ.⁠

ఇది మహారహస్య, మీచందమున మీరు | బాహ్యవస్తువాంఛఁ బరిభవించి, విశ్వమయుని, శాశ్వతైశ్వర్యుఁ గొలువుఁడీ! | దనుజతనయులార! దినదినంబు.

⁠ 252

క.⁠

అని, యివ్విధమున దానవ | తనయులకును [5]భుక్తిముక్తిదాయకమగు పా వనవిష్ణుభక్తియోగము | నొనరఁగఁ బ్రహ్లాదవర్యుఁ డుపదేశించెన్.

⁠ 253

కుమారవిద్యావైదుష్యపరీక్ష

వ.⁠

అంత, నొక్కనాఁడు హిరణ్యకశిపుదానవేంద్రుండు మణిభూషణాంబరగంధ మాల్యాలంకృతుండై, శూలహస్తుం డగుచు, సభాభవనంబున కేతెంచి, సింహాసనసమాసీనుండై, రంభాద్యప్సరోనృత్యం బవలోకింపుచు, వందిమాగధసంస్తూయమాననిజబిరుదగద్యపద్య శ్రవణజాతకౌతూహలుం డగుచు, సభాభవనంబునఁ బేరోలగంబుండి, గురుగృహంబున నున్న ప్రహ్లాదకుమారు రావించి, నిజవామాంకపీఠంబున నునిచి, సాంత్వనపూర్వకంబుగా నిట్లనియె.

⁠ 254

1. వాంచిత - తీ
2. బోదలప - అన్ని ప్ర.
3. యించు టెఱుంగక - తీ
4. గన్గొని - మ,మా,క
5. భక్తి - తి,తీ