పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/194

96

వరాహపురాణము

సీ.⁠

సర్వజంతు[1]వులందు సముఁడనై వర్తింతు, | వైరంబుఁ దాల్ప నెవ్వారియెడల, హెచ్చుగుందులు సేయ కిత్తుఁ [2]గర్మమునకుఁ | దుల్యంబుగా సుఖదుఃఖఫలము, నల్పకాలంబైన నతి[3]దీర్ఘమై తోఁచు | దారుణశోకసంతప్తమతుల కట్లు గావున, భూసురాన్వయవర! నీవు | నిరయంబునకు నేఁగి, - నేఁటి కేడు

⁠

తే.⁠

దినము లయ్యెను, గర్మంబు తీవ్రపడిన | ననుభవింపకపోవునే? యరుగు మింక, మూఁడునెలలును నిరువదిమూఁడు దినము | లుగ్రనరకాంతరంబుల నుండవలయు.

⁠ 204

ఆ.⁠

అనిన దండధరుని యాజ్ఞాక్రమంబున | నిరయ మనుభవించి, ధరణియందు జంబుకత్వ మంది, సంత్యక్తగాత్రుఁడై, | హరిపురమున కేఁగి హర్ష మొందె.

⁠ 205

వ.⁠

అది గావున, జీవుండు బహు[4]జన్మవాసనంబునఁ బూర్వపుణ్యపరిపాకసారంబగు మానవాకారంబు ధరియించి, సమ్యగ్జ్ఞానసమేతుండై, స్వప్నజాగ్రదవస్థలయందు హరి నామస్మరణంబు వదలక, పుత్ర[5]దారవిత్తాదిసంగప్రచారంబు దూరంబు గావించి, యోగ మార్గంబున నపవర్గంబుఁ జెందవలయు నని, నారదునకు శారదారమణుండు మోక్షధర్మోప దేశంబు చేసిన క్రమంబు రోమశుండు చెప్పిన, విని సంతసించి, మార్కండేయుం డిట్లనియె.

⁠ 206

క.⁠

జయవిజయు లిరువురందును | జయుఁడు హిరణ్యాక్షుఁ డగుచు సమసెను; విజయుం [6]డయమహీత! యెచటి కరిగెను? | బ్రియమగు తత్క్రమము విస్తరింపుము తెలియన్.

⁠ 207

వ.⁠

అనిన మార్కండేయునకు రోమశుం డిట్లనియె.

⁠ 208

హిరణ్యకశిపుని వృత్తాంతము

క.⁠

విజయాహ్వయుండు దితిగ | ర్భజుఁడై, ఘనబాహుదర్పభాసురుఁ డగుచున్ ద్రిజగద్భయంకరాకృతి | నజితుండై , కనకకశిపు డనఁగా వెలసెన్.

⁠ 209

శా.⁠

ఆరక్షోరమణుండు లోకభయదవ్యాపారుఁడై, బాల్యకౌ మారంబుల్ గడచన్న యౌవనవయోమత్తాత్ముఁడై, రాజ్య మిం పారం జేయుచు, నొక్కనాఁడు సచివన్యస్తాత్మసామ్రాజ్యసం భారుండై, జగదాధిపత్యమహిమం బ్రాపించు చిత్తంబునన్.

⁠ 210

1. వులకు - తా
2. గర్ములకును - తా
3. దుఃఖమై - మా,క
4. జన్మావసానంబున - మా,త
5. దారా - మ,హ,ర
6. డైయమ - మ,త,క