పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/193

తృతీయాశ్వాసము

95

మ.⁠

సురలోకంబున భూసురోత్తమ! బుధస్తుత్యుండవై, నిర్జరీ సురతక్రీడలఁ గాలముం జరుపఁగాఁ జోద్యంబు నీ కొక్కవా సరమై తోఁచి, సహస్రవర్షము లవిజ్ఞాతంబులై పోయె, దు స్తరశోకంబునఁ బొందు మింకొకఋతుద్వంద్వంబు దీనాకృతిన్.

⁠ 198

చ.⁠

అని సమవర్తి పల్కిన, మహాద్భుత మంది సబాష్పనేత్రుఁడై తనమదిఁ [1]దాప ముప్పతిల, దైవము దూఱుచు, ఘోరకింకరా సనములు గాంచి బెగ్గిలుచు, నాకనివాసులు చూచుచుండఁగాఁ జనియె నతండు రౌరవనిశాంతముఁ జేరఁగ నెట్టకేలకున్.

⁠ 199

వ.⁠

ఇట్లు కాలకింకరానీతుండై, యమలోకంబున కరిగిన విష్ణువర్ధనుం గదిసి, తత్కింకరులు కాలసూత్రంబున ముంచియుఁ, గాలానలజ్వాలాజాల[2]నఖంబులును, లోహముఖంబులునగు ఖగంబులచేతఁ గఱపించియు, నిర్వాతజ్వలనకీలా[3]సంరంభంబులగు సంతప్తాయసస్తంభంబుల నంటఁగట్టియు భంగద లగు గదలం గొట్టియు, నిశితాసిపత్రవనమధ్యంబులం ద్రోసియు, శూలంబుల వ్రేసియుఁ, దప్తతైలంబులం ద్రోచియు, సంఘాతాదినారకంబుల [4]వ్రేఁచియు నొప్పించిన, యాతనాదేహసంశ్రితుండై [5]నిమేషపరిమితంబగు కాలంబు వత్సరశతంబుగాఁ దలంచి, పాపపరిపాకంబగు శోకం బనుభవింపుచు, నొక్కనాఁడు భయంకరులగు కింకరుల నాక్షేపించి, నిరయక్షేత్రంబు బలాత్కారంబున నిర్గమించి, దండధరుపాలి కుద్దండతం జని యిట్లనియె.

⁠ 200

ఆ.⁠

సర్వసమతఁ బొంది సమవర్తివై నీవు | జీవకోట్ల కెల్లఁ జేసినట్టి పాప[6]ఫలముఁ గుడుపఁ బాల్పడి, నాయెడ | నసమవర్తి వైతి వనఘచరిత!

⁠ 201

క.⁠

ఋతుయుగళభోగ్య[7]దురితా | స్వతు నన్ను, సహస్రవర్షనిష్ఠురదుఃఖ ప్రతిహతుని జేయఁదగునే? ! ప్రతిపక్షుఁడ వగుచు నిట్లు పద్మాప్తసుతా!

⁠ 202

క.⁠

కరుణించి నన్నకారణ | విరసత్వము మాని కావవే! యని పలుకన్, దరహాసవికచవదనాం | బురుహుండై , యముఁడు విప్రముఖ్యున కనియెన్.

⁠ 208

1. బాప ము - మా
2. సంఘంబు - మ,మా,తి,హ,ర,క
3. సంభవంబులను - మా
4. నుంచియు - త
5. నిమిషపరీతం - తా
6. భయము - మా
7. వనితా - మ,తి,హ,ర,క