పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/191

తృతీయాశ్వాసము

93

వ.⁠

అనిన విష్ణువర్ధనునకుఁ గృతాంతుం డిట్లనియె.

⁠ 185

సీ.⁠

వసుధామరేంద్ర! నీ వలనఁ బాపంబులు | లేవు, నీ వాజన్మపావనుఁడవు, హరిపదధ్యానతత్పరుఁడవు, దేవతా | పూజితుండవు, నిత్యపుణ్యమతివి, వనితమూలమ్మున వచ్చిన పాతకం | బనుభావ్యమగుఁ బతి కర్ధభాగ, మట్లు గావున నేరికైన దుష్కర్మంబు | లనుభవంబునఁ గాని యణఁగిపోవు,

⁠

తే.⁠

హరికి సత్కర్మ మర్పితం [1]బయ్యుఁగాని, | కలుషసంఘంబు చెడిపోక నిలిచియుండు, [2]నందు సత్పాత్రదానాదులైన సుకృత | కర్మములు సేయ నణఁగు భాగత్రయంబు.

⁠ 186

ఆ.⁠

అనుభవైకనాశ్య మాచతుర్థాంశంబు | పద్మజాదిదివిజపటలికైన, గాన ననుభవింపు కాంతాకృతాఘంబు | నందుఁ బాదభాగ మనఘ! యనుచు.

⁠ 187

క.⁠

అంతకుఁ డి ట్లమరసభా | భ్యంతరమునఁ బలికె, నంత నావిప్రుఁడు దు ర్దాంతఘనశోకసంభవ | చింతాభారమున [3]నుబ్బసిల్లుచుఁ బలికెన్.

⁠ 188

ఆ.⁠

పుణ్య మనుభవించి, భూలోకమునఁ బుట్టఁ | జనెడునపుడు పాపచరమభాగ మనుభవింతుఁ గాని, యాదిన నరకాను | భవ మొనర్పఁజాల దివిజముఖ్య!

⁠ 189

సురలోకసుఖానుభూతి

వ.⁠

అనిన విని యనిమిషాధ్యక్షుం డనుకంపాసంపన్నాక్షుం డగుచు, రంభాముఖ బర్హిర్ముఖ జంద్రముఖులం గనుంగొని యిట్లనియె.

⁠ 190

చ.⁠

ఇతఁడు మహానుభావుఁడు, మహీసుర[4]1వర్యుఁడు, విష్ణుభక్తిసం యుతుఁ, డదిగావున న్మరకతోపలనిర్మితభర్మహర్మ్యశో భితమృదుశయ్యలందు, రతిభేదములం గరఁగించి, [5]తావకా ద్భుతచరితంబుచే నుబుసుపుచ్చుఁడు మీరు సహస్రవర్షముల్.

⁠ 190

క.⁠

అని పలికిన దేవేంద్రుని | పనుపు శిరోవీథిమాల్యభావంబునఁ గై కొని, యాయమరాంగన లా | ఘనుఁ దోడ్కొని యరిగి రాత్మఁగౌతుక మొదవన్.

⁠ 191

వ.⁠

ఇట్లరిగి.

⁠ 192

1. బయ్యెఁగాని - మ,త,తా,తి,తీ,హ,ర,క
2. నందుసత్పాత్ర - పటలికైన తి. ప.లో లుప్తము.
3. నుల్లసిల్లుచు - క
4. ముఖ్యుఁడు - క
5. వీనికద్భుత - మ,మా,త,తీ,హ,ర,క