పుణ్యపాపానుభవప్రకారవైచిత్రి
వ. |
ఇట్లు పాంచభౌతికదేహంబు విసర్జించి, దివ్యశరీరంబు పరిగ్రహించి, రత్నవిమానా
రూఢుండై, యప్సరోగణపరివృతుండగుచుఁ ద్రిదివంబున కరుగుటయుఁ, బురందరుండు
రంభాదిసురకామినీసహస్రంబులతో నమ్మహాత్ముని నెదుర్కొని, నిజసింహాసనార్ధంబున
నుపవిష్టుంజేసి, యర్ఘ్యపాద్యాదికృత్యంబుల నుపచరించి యిట్లనియె.
| 166
|
ఉ. |
కాలవశుండవై చనక, కర్మమయాఖిలపాశబంధముల్
శ్రీలలనావరస్తుతివిశేషమహానిశితాసిధారచేఁ
[1]గీలుకు [2]ద్రెంచి, యత్యధికకీర్తి వహించి, వసుంధరాస్థలిన్
గాలము మోసపుచ్చితివి కారణజన్ముఁడవై మహీసురా!
| 167
|
ఉ. |
తొంటిదినమ్ముల న్మహిమతో హరిభక్తులు వేనవేలు మా
యింటికి వచ్చి, విష్ణుపురి కేఁగుచు నుందురు, వారియందు నీ
వంటి మహానుభావుఁ, గులవర్ధను, నేకవధూవ్రతాన్వితున్,
గంటకశత్రుషట్కహరుఁ గానము వైష్ణవధర్మభూషణా!
| 168
|
శా. |
రంభాదిప్రమదావిహారకలితప్రాసాదమధ్యంబులన్
శుంభద్భోగసుఖంబులం గొనుచు, నిచ్చోఁ బెద్ద కాలంబు సం
రంభంబేర్పడ నుండి, పూజ్యగరిమం బ్రాపించు యోగీంద్రసే
వ్యాంభోజాసనలోకమందు దశకోట్యబ్దంబు లుర్వీశ్వరా!
| 169
|
తే. |
మఱియు నటమీఁద వైకుంఠపురికి నరిగి | శంఖచక్రాబ్జనందకశార్జ్ఞసహిత
కరచతుష్టయకలితవిగ్రహుఁడ వగుచు | విష్ణుకైంకర్యపరుఁడవై వెలయఁగలవు.
| 170
|
వ. |
అని యిట్లు పురందరుండు విష్ణువర్ధను నభినందించి, వైవస్వతునివదనం బవలో
కించిన, నతండు తద్విప్రోత్తమున కిట్లనియె.
| 171
|
సీ. |
భూసురోత్తమ! నీవు భూమండలంబందు | నార్జించితివి పుణ్య మభినుతముగఁ,
బరమపాతివ్రత్యనిరతయై భాసిల్లు | భవదీయకాంత సంపన్మదమున
నొకనాఁడు విప్రముఖ్యుఁడొకఁడు తృష్ణాక్షు | ధాతురుండై వచ్చి యన్న మడుగ,
బహుభక్ష్యభోజ్యసంభారంబు లింటిలోఁ | గలిగియుఁ బెట్టక కడపినట్టి
|
|
- ↑ గేలు - తా
- ↑ దేల్చి - మా; దెంచి - ఇతర ప్ర.