పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/183

తృతీయాశ్వాసము

85

సీ.⁠

కృతయుగంబున భాగవతులకు మారుత | పూరణక్రియల నేపుణ్య మబ్బుఁ, ద్రేతాయుగంబున శ్రీవధూవిభుఁ గూర్చి | తప మాచరింప నేధర్మ మొదవు, ద్వాపరంబున యాగతంత్రాదికర్మముల్ | జరుప నేసుకృతంబు సంభవించు, [1][2]మహితమౌ చతురాశ్రమస్వీక్రియావశ | మ్మున నేఫలంబు విస్ఫూర్తి నొందు

⁠

తే.⁠

నట్టి పుణ్యాదికము, పంకజాక్షుమధుర | నామకీర్తనమాత్రంబునం జనించుఁ గాన, యుగములయందెల్లఁ గలియుగంబు | భక్తకోటి కనాయాసముక్తిదం[3]బు.

⁠ 133

వ.⁠

మఱియుఁ గర్మయోగంబును, ధ్యానయోగంబును, భక్తియోగంబు నన, ముక్తిప్రాప్తి కారణంబులు మూఁడు గలవు. అందుఁ గామ్యనిషిద్ధంబులు వర్జించి, నిత్యనైమిత్తిక కర్మంబులు భగవత్ప్రీతిగా నాచరించుట కర్మయోగంబు. యమనియమాసనప్రాణాయామ ప్రత్యాహారధ్యానధారణసమాధ్యష్టాంగమ్ములచేత హృదయాంభోరుహకర్ణికామధ్య మంబునం బరమాత్ముదర్శనం బొనర్చుట ధ్యానయోగంబు. హరిస్థిరబుద్ధి భక్తియోగంబు. ఈ త్రివిధంబునందు, ధ్యానయోగంబు విస్తరించెద నాకర్ణింపుము.

⁠ 134

ధ్యానయోగప్రకారము

సీ.⁠

విజనస్థలంబున విమలపద్మాసనా | సీనుఁడై యుండి [4]నిశ్చింతుఁ డగుచు, వాయువు వశముగా ద్వారముల్ బంధించి | సమ[5]కాయుఁడై మనోజలరుహంబు ప్రణవంబు [6]చెవిని సాంద్రంబుగా బోధించి, | తద్భవ్యకర్ణికాంతరమునందు సోమసూర్యాగ్నులసొరిది దొంతరగాఁగ | నిలిపి, యావహ్నిమండలములోన

⁠

తే.⁠

భావనాకల్పిత[7]స్వర్ణభద్రపీఠి | కాంతరాళంబునం దిష్టమైన విష్ణు మూర్తి [8]నిలుపుచుఁ బుత్రాదిమోహ ముడిగి, | సంతతధ్యాన మీరీతిఁ జలుపవలయు.

⁠ 135

క.⁠

ఏరూపముఁ దనచిత్తాం | భోరుహమునఁ దలఁచు నరుఁడు పుణ్యాకరుఁడై, యారూపముఁ బొంది యతం | డారూఢుం డగును వైష్ణవాంచిత[9]పదవిన్.

⁠ 136

1. మహిత - జనించు తి.ప్ర. లో లుప్తము
2. కలియుగంబున భక్తికలితులై కీర్తన లొనరించినంతనే యొదవు ముక్తి గాన యుగముల - తీ
3. బు జపతపాద్యాయసత్క్రియా చరణనిపుణ సన్మునివరేణ్యులకుఁ బారిజాతకంబు - తీ
4. నిశ్చిత్తు - మ,మా,హ,ర,క
5. రాయు - మ; వాయు - తీ; దాయు - క
6. చే వినిద్రంబుగా - త,తి
7. స్వర్గ - తి,తీ
8. దలఁపుచు - మా,త,తా,తి,తీ,క
9. పదమున్ - అన్ని ప్ర.