పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/176

78

వరాహపురాణము

శా.⁠

సాలగ్రామశిలార్పితప్రసవమున్ సద్భక్తిసంపన్నుఁడై మౌళిం దాలుచు నెవ్వఁడేని యతఁ డస్మల్లోకముం [1]దాఁటి, జం ఘాలుండై చని, విష్ణు[2]లోకమున సౌఖ్యంబందుఁ, బద్మాలయా కేళీసౌధసమీపకాంచనమయక్రీడానివాసంబునన్.

⁠ 78

క.⁠

ప్రేమదలిర్పఁగ సాల | గ్రామశిలామధ్యమమునఁ [3]గదలక యుండుం దామరసాక్షుఁడు, గావున | నామణి పూజార్హమయ్యె నమరమునీంద్రా!

⁠ 79

మ.⁠

లలితజ్ఞానధురీణ! యెచ్చటను సాలగ్రామరత్నంబు శో భిలు, నచ్చో దివిజాపగాముఖనదీబృందంబు వర్తించు, ను జ్జ్వలతం దచ్ఛిల [4]యున్ననల్గడఁ జతుశ్చాపప్రమాణావనీ తల మత్యంతపవిత్రమై, సకలతీర్థశ్రేష్ఠమై పొల్పగున్.

⁠ 80

క.⁠

[5]విలసితసాలగ్రామో | పలనికటమునందుఁ జక్రపాణిని భక్తిన్ నెలకొలిపి, [6]కుముదకమలం | బులఁ బూజ యొనర్చునతఁడు ముక్తిం జెందున్.

⁠ 81

సీ.⁠

విప్రహంతయు, దేవవిత్తాపహరణుండు, | సతతపరాంగనాసంగరతుఁడు, ద్యూతపానక్రియాదురితానురక్తుండు, | పతితుండు, స్వసృమాతృపాతకుండు, గురునింద యొనరించుకుజనుండు, మూర్ఖుండు, | చండాలభామానుషంగ[7]పరుఁడు, కులఘ్నుండు, పితృద్రోహి, | నాస్తికుం, డాచారనయవిదూరు

⁠

తే.⁠

డైన, నుపవాసనియతుఁడై హరిదినమునఁ | బొసఁగ శ్రీమూర్తి విప్రున కొసఁగెనేని పుష్పకారూఢుఁడై సర్వపూజ్యుఁ డగుచు | విష్ణుసాయుజ్య[8]మును బొందు విమలచరిత!

⁠ 82

⁠

శా. సాలగ్రామము దానమిచ్చి నరుఁ డీసంసారదావానల జ్వాలాంతఃపతితుండు గాక, వసుధాసౌఖ్యంబులం బొంది, ది వ్యాలంకారసమేతుఁడై, నిజశరీరాంతంబున న్విష్ణుతే జోలీనత్వము నొందుఁ, దూఱఁ డతఁ డిచ్చో మాతృగర్భాటవిన్.

⁠ 83

చ.⁠

హరికి సమర్పితంబగు వరాన్నమ యొండె, ఫలంబ యొండె, భా సుర[9]సలిలంబ యొండె, చవి చూచిన, నెట్టిదురాత్ముఁడైనఁ ద త్పరమపదంబు నొందు; విను పంకజనాభున కర్పితంబులై పరఁగని వస్తువుల్, శునక[10]పాచకమాంససమంబు లారయన్.

⁠ 84

1. జెంది - మా
2. గేహమున - మ,మా,త,తా,హ,ర
3. గడయక - మా
4. యందు - తీ
5. ఈ ప. తీ. ప్ర. లో లుప్తము
6. నీలకమలం - మా,త
7. రతుఁడు - తి,తీ; చరుఁడు - హ,ర
8. మందును - తీ
9. పరవస్తువొండె - తీ
10. పాదజ - ఘ,మా,త,తా; పాచిక - తి,తీ,హ,ర,క