హిరణ్యాక్షుఁడు వసుంధర నుత్పాటించి సముద్రమున వైచుట
క. |
సురగిరిఁ జేరిన దివిజుల | హరియింపఁ దలంచి, దానవాధీశ్వరుఁ [1]డు
ద్ధురలీల నార్చె, నాశా | కరికర్ణపుటికుడుంగకంబులు వగులన్.
| 196
|
వ. |
ఇ ట్లట్టహాసంబు చేసి, హిరణ్యాక్షుండు సకలదేవతానాశ[2]కరణాపేక్షుండై యాక్ష
ణంబ.
| 197
|
చ. |
నిరుపమ[3]హుంకృతిధ్వనులు [4]నింగికిఁ బర్వ, నఖర్వకోపవి
స్ఫురణకరాళనేత్రుఁ డగుచున్, భయ మింతయు లేక, మేరుభూ
ధరసహితంబు గాఁగ వసుధాతల ముద్ధతిఁ బెల్లగించి, సా
గరమున వైచె బాహుబలగర్వ మెలర్పఁగ, నిట్లు వైచినన్.
| 198
|
క. |
సాధ్వసమున దివిజులు హా | హా! ధ్వని యొనరించి, రమ్మహాబ్ధియుఁ దత్పా
తధ్వస్తజలచరంబై | సధ్వానం బగుచుఁ గలఁగి చలితం బయ్యెన్.
| 199
|
క. |
వడి చెడక తద్వసుంధర | బుడబుడమని కడలినడుమ [5]బుగ్గలు [6]వొడమన్
బడి, మునుఁగునపుడు జగములు | వడవడ వడఁకంగఁ దొడఁగె [7]వసుధామర్త్యా!
| 200
|
ఆ. |
అంత, నాక్షణం[8]బ యఖిలజగత్పాలనక్రియాపరుండు చక్రధరుఁడు,
జలధిమగ్నసర్వసర్వంసహాతలో | ద్ధరణమునకు నాత్మ దయ దలిర్ప.
| 201
|
యజ్ఞవరాహావిర్భావము
సీ. |
ఆమ్నాయములు చరణారవిందములుగా, | రవిసుధాకరులు నేత్రములు గాఁగ,
గంధవాహస్ఫూర్తి కర్ణయుగ్మంబుగా, | శివపద్మభవులు దంష్ట్రికలు గాఁగ,
నుగ్రానలంబు ఘోణాగ్రభాగంబుగా, | జలధరంబులు సటాచ్ఛటలు గాఁగఁ,
గాకోదరేంద్రుండు కఠినవాలంబుగాఁ, | గాలంబు గమనవేగంబు గాఁగ,
|
|
తే. |
యజ్ఞరూపంబుతోడ బ్రహ్మాండమెల్లఁ | దానయై నిండి, సుర లద్భుతంబు నొంద,
........ డిందిరాప్రాణవిభుఁడు, | రాక్షసధ్వంసి, యాదివరాహ మయ్యె.
| 202
|
వ. |
.........డేయునకు రోమశుం డెరింగించినయత్తెఱంగు.
| 203
|
- ↑ {గ్రంథపాతం}
- ↑ కరుణాపేతుండై - క
- ↑ హీంకృతి
- ↑ {గ్రంథపాతం}
- ↑ బుడగలు - అని యుండిన ననుప్రాసశోభ యతిశయించును
- ↑ {గ్రంథపాతం}
- ↑ వసుధామాత్యా - మ,మా
- ↑ బునందు - మ,తా,తి,తీ,ర,హ,క