పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/158

60

వరాహపురాణము

మ.⁠

ధూమ్రాక్షాదిమదాంధదైత్యదనుజస్తోమంబుతో, వారుణీ తామ్రాక్షీప్రభ బాలభానురుచి నుద్ఘాటింపఁ, జింతామణీ కమ్రశ్రీయుతసౌధకల్పతరురంగజ్జంభవిద్విట్పురీ సామ్రాజ్యంబు హరింపఁ గోరి, కదలెం జండప్రభా[1]వోద్ధతిన్.

⁠ 157

వ.⁠

ఇట్లు కదలి, హిరణ్యాక్షుం డదభ్రశుభ్రతావిజితసుధాకరమరీచికలగు వీచికల చేతను, [2]బరిహసితశరన్మల్లికాగుచ్ఛవితానంబులగు ఫేనంబులచేతను, సమభ్యస్తశారదా నాభివిక్రమంబులగు సలిలభ్రమంబులచేతను, సఫలీకృతసుజనాభిలాషంబులగు ఘోషంబులచేతను, జలక్రీడారంభవిజృంభమాణరంభాముఖ్యాంభోరుహనయనాశ్రుతిపుట ఘటితప్రమోదంబులగు హంసకారండవక్రౌంచాదిజలవిహంగమనాదంబులచేతను, దివిజగణమనోహరహసనాకరండంబులగు కమలకహ్లారషండంబులచేతను, సమాక్రాంత నభోభాగంబగు ప్రవాహవేగంబుచేతను, ముక్తి[3]ప్రాసాదసమారోహణ[4]సోపానకారంబులగు తీరంబులచేతను, గామితఫలప్రదాన[5]మణిరత్నపేటికలగు నంతికోద్యానవాటికలచేతను విలోకనీయమై, త్రిభువనజేగీయమానకీర్తిపతాకిని యగు మందాకినిం జేరంబోయి, తత్పరి సరంబున విడిసె. అంత.

⁠ 158

క.⁠

రక్షోవిభుఁడైన హిర | ణ్యాక్షుఁడు యుద్ధాభికాంక్ష నమరనదీతీ రక్షోణి విడియుట సహ | స్రాక్షుఁడు విని, దివిజ[6]బలసమావృతుఁ డగుచున్.

⁠ 159

సురాసురభీకరసమరము

శా.⁠

భేరీభాంకృతిఘోరఘోషముల దిగ్భిత్తుల్ ప్రకంపింప, నారావంబున నంబుధు ల్గలఁగ, రత్నస్యందనం బెక్కి, వి స్తారోదారజయాంకమాలికల గంధర్వుల్ ప్రశంసింప, దు ర్వారుండై నగరంబు వెల్వడి, రిపువ్రాతంబు భీతిల్లఁగన్.

⁠ 160

చ.⁠

రణ మొనరింప, దైత్యశిబిరంబునకై చను జంభభేది జృం భణమున కుత్సహింపుచును, బట్టిన ముద్గరభిండివాలభీ షణకరవాలముఖ్యబహుశస్త్రసమన్వితహస్తులై, యవా రణ మునుమున్న దేవతలు రాక్షసవీరులఁ దాఁకి రుగ్రతన్.

⁠ 161

1. వోన్నతిన్ - క
2. నుపహసిత - ర
3. ప్రసాద - మ,మా,త,తా,తి,తీ,ర,క
4. సౌపాన - మ,మా,తా,క
5. గుణరత్న - మా,త,హ,ర,క
6. గణ - ర