పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/155

ద్వితీయాశ్వాసము

57

చ.⁠

అని హరి యానతిచ్చిన, సుధార్ణవతీరము వాసి దేవతల్ మనమున సంతసం బొదవ, మారుతవేగముతోడఁ దన్మహా దనుజసమాజవాక్కలహతారనినాదసమేతమైన, యా దనువనుభూమికిం జని ముదంబున నిల్చి, రనంతరంబునన్.

⁠ 142

కమలాక్షుని కామినీరూపము

సీ.⁠

చిగురుటాకులనవ్వు చిన్నారియడుగులు, | కరితుండముల మించుమెఱుఁగుఁదొడలు, సికతామయంబు నాక్షేపించు జఘనంబు, | గగనంబునకు బొమ్మ గట్టునడుము, కనకకుంభముల బింకము దీర్చుచనుదోయి, | యరవిందముల [1]నేలుహస్తయుగము, కంబుసౌందర్యంబు కబళించుకంఠంబు, | ముదురుచందురుఁ బోలుముద్దు[2]మొగము,

⁠

తే.⁠

నలినదళములఁ దలఁపించునయనయుగళి, | తేఁటితొక్కలచెలువంబుఁ దెగడుకురులు గలిగి, శృంగార[3]రసజీవకళయుఁ బోలెఁ | గాంతయై శౌరి, దైత్యులకడకు వచ్చి.

⁠ 143

సీ.⁠

మఱపించుఁ గొందఱ మంజులవాక్సుధా | మాధుర్య [4]మనుచొక్కుమందు చల్లి, తగిలించుఁ గొందఱఁ దళుకు[5]వాలికచూపు | [6]గము లనువలలకుఁ గదియ నొత్తి, తిగుచుఁ గొందఱ గండయుగకందళితనూత్న | మందహాసం బనుమచ్చు వైచి, వలపించుఁ గొందఱ వలిగుబ్బపాలిండ్ల | సవరనిమెఱుఁ గనుజలధి ముంచి,

⁠

తే.⁠

మోవిపస చూపి కొందఱ మోసపఱచు, | హస్తసంజ్ఞలఁ గొందఱ నాదరించు, నంచనడపులఁ గొందఱ [7]నపలపించు, | గానరసమునఁ గొందఱఁ గరఁగఁజేయు.

⁠ 144

క.⁠

ఈకరణి సకలదనుజా | నీకము వంచించి, మానినీ[8]రూపధర శ్రీకాంతుఁడు దయతోడ సు | ధాకలశము దెచ్చి దేవతల కర్పించెన్.

⁠ 145

చ.⁠

త్రిదశులు తత్సుధారస మతిప్రమదంబునఁ గ్రోలి, యెన్నఁడున్ ముదిమియుఁ జావు లేని దృఢమూర్తులు దాల్చి, యసాధ్వసంబునం ద్రిదివపురంబునందు [9]నమరీనికురుంబవిరాజమానసౌ ఖ్యదమణిసౌధవీథుల నఖండితులై విహరింతు రెప్పుడున్.

⁠ 146

వ.⁠

అని యిట్లు దానవాచార్యుండు హిరణ్యాక్షునకు సముద్రమథనవృత్తాంతంబు, నమృతోద్భవంబు తెఱంగు లెఱింగించె. ఆ సమయంబున.

⁠ 147

1. బ్రోలు - క
2. మోము-త,తీ,క
3. రసములోఁగళయ - తి,తీ,హ,ర
4. మను సొక్కు - త; మునఁజొక్కు - మ,మా,తి,తీ,హ,క
5. రాలికె - అన్ని ప్ర.
6. గతులను - ర
7. నలపరించు - త
8. రూపపర - త,తీ,ర; రూపడలి (?) - హ
9. రమణీ - త