పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/147

ద్వితీయాశ్వాసము

49

వ.⁠

మఱియుం దత్పురసౌభాగ్యం బెట్టిదనిన.

⁠ 84

సీ.⁠

కాంచన[1]గోపురకాంతాన్యదుర్గమ | ప్రాకారపరిఖా[2]విభాసితంబు, దీపితానేకరథ్యాపార్శ్వ[3]సౌధాగ్ర | కలశనూతనరత్నకాంతియుతము, దివిజతరంగిణీతీరకల్పకభూజ | భూరిపుష్పామోదపూరితంబు, సర్వలోకాంగనాసౌందర్యగర్వని | ర్వాపణపటువధూరంజితంబు,

⁠

తే.⁠

సతతరాజాధ్వ[4]4పుంజపుంజాయమాన | సంచరద్దేవతాప్రజసంకులంబు, సకలకల్యాణసౌభాగ్యజననభూమి, | లోకవిశ్రుతచరితంబు నాకపురము.

⁠ 85

ఉ.⁠

తామరసాపకాంతిసముదాయముతోడుత నంధకారముల్ ప్రేమదలిర్పఁ జెల్మి యొనరించునొకో యనఁ బొల్చుఁ, దన్మరు ద్ధామమునందు వప్రసముదంచితనిర్మలపద్మరాగసు త్రామమణిప్రభల్ నభముఁ దార్కొని యొక్కటఁగూడి పర్వినన్.

⁠ 86

ఉ.⁠

ఆనగరంబులోన దివిజాధిపమండితహేమసౌధసం తానవిరాజితాగ్రభవనంబులఁ గ్రీడలుసల్పు దేవతా మానిను లంబుజాసనవిమానతురంగమహంసపంక్తికి న్మానుగ మందమందగమనంబులు నేర్పుచు నుందు రెప్పుడున్.

⁠ 87

ఉ.⁠

కారుమెఱుంగురాపొడియుఁ గమ్మపసిండిరజంబుఁ గూర్చి, నీ హార[5]కరామృతంబుఁ బదనంటఁగఁ జల్లుచుఁ, గాయజుండు శృం గారరసంబు దీపకళగా నిడి చేసిన బొమ్మలో యనన్, వారనితంబినీమణు లవారణఁ బొల్తురు తత్పురంబునన్.

⁠ 88

శా.⁠

ప్రోడ ల్నాథులఁ గూడి యానగరి నారోహావరోహాంగజ క్రీడాబంధములం బెనంగి[6]నఁ, దదంగిస్వేదముల్ వాయ నీ రాడం, దత్కుచకుంకుమారుణములై యభ్రాపగాతోయముల్ చూడం బొల్చుఁ, బ్రవాళకాంతి[7]పిహితాస్తోకాభి[8]రామాకృతిన్.

⁠ 89

క.⁠

నాకమునఁ గల వదాన్యా | నీకముఁ గొనియాడ నేల? నీరసశిలలున్, [9]మాఁకులుఁ, బశువులు దివిజుల | యాకాంక్షలు దీర్చుచుండు ననిశము ననినన్.

⁠ 90

1. గోపురాక్రాంతాస్య - మ,మా,త,ర,క; గోపురకాంతాస్వ - తి,తీ;
2. విరాజితంబు - క;
3. సౌభాగ్య - మ,త,తి,తీ,హ,ర,క
4. రాంతభుం - తా
5. కళామృతంబు - తా
6. తనురంగ (యతి?) - మ,మా,త,తి,హ,ర,క; తదంగ (యతి?) తా
7. పిహితస్తోమాబ్ధి - తా
8. పూర్వాకృతిన్ - మ,త,తి,తీ,హ,ర,క; పూరాకృతిన్ - మా
9. మ్రాఁకులు - హ