పుట:వరాహపురాణము (హరిభట్టు).pdf/110

12

వరాహపురాణము

చ.⁠

పరమపవిత్రము న్వినుతిపాత్రమునైన భవత్పదాంబుజ స్ఫురితపరాగమాత్ర మిటు సోఁకుటఁజేసి మదీయదేహమున్, బరిచిత గేహమున్, [1]సుకృతపావనతాపరిణాహ మంది సు స్థిరత వహించె, నిష్టఫలసిద్ధిఁ దనర్చెఁ దపోవిశేషమున్.

⁠ 15

క.⁠

భవదంఘ్రికమలదర్శన | భవ[2]సుకృతమహత్త్వ మెన్నఁ బంకేరుహసం భవునకుఁ, గమలోదరునకు, | భవునకు శక్యంబుగాదు - పరమమునీంద్రా!

⁠ 16

వ.⁠

అని పలికి వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 17

చ.⁠

సతతము నగ్నిహెూత్రములు సాఁగునె? భూరుహముల్ ఫలించునే? సితుకునె ధేనువుల్ ? జలగభీరములై చెలువొందునే [3]సర స్తతులు? సమృద్ధమే విపినధాన్యము? పోషితజంతుజాల మ ప్రతిహతమే? మృగాద్యసురబాధలు లేవుగదా వనంబునన్?

⁠ 18

వ.⁠

అని కుశలం బడిగి మఱియు నిట్లనియె.

⁠ 19

సీ.⁠

శతకోటిశతకోటిసమసమారవములు | దళముగాఁ బర్విన నులికిపడక, లోకభీకరసముల్లోలకల్లోలసం | ఘము లొత్తి వచ్చిన [4]గండ్లుపడక, తిమిర[5]సమాభీలతిమితిమింగల[6]వక్త్ర | కుహరమార్గంబులఁ [7]గుంటుపడక , భంజనాటోపప్రభంజనాక్షేపంబు | మెండు గాఁ దొణఁగిన బెండుపడక,

⁠

తే.⁠

యబ్ధు లేకార్ణవత్వంబు నంది[8]యుండ | భయ మెఱుంగక వటపత్రశయనుఁడైన విష్ణుఁ బ్రభవిష్ణుఁ జేరి సేవింపుచుందు | వలఘుతరశక్తిఁ బద్మజప్రళయవేళ.

⁠ 20

క.⁠

[9]బాలకుఁడై మఱ్ఱాకునఁ | దేలెడు హరి నిట్లు గొలువ దివిజావళి ని న్నాలోకించి నుతించును, | శ్రీలలనారమణ[10]భక్తిశీలుఁడ వనుచున్.

⁠ 21

క.⁠

కావున, నధ్యాత్మకళా | కోవిదుఁడవు, సకలమౌనికులపతి వరయన్ నీ [11]వచ్చినకతమున, నా | భావము సంతోషవికచభావము నొందెన్.

⁠ 22

క.⁠

అనవుడు, రోమశమునిపతి | కిని మార్కండేయమౌని [12]కేవలవినయా వనతుఁడయి దంతకాంతులు | కనుపట్టుచు మెఱయఁ బలికె గంభీరోక్తిన్.

⁠ 23

1. బరమ - తీ
2. సద్గుణసుకృత మెన్న - తా
3. నదస్తతులు - తి, తీ
4. గళ్ళు - తీ భిన్నప్రతులు
5. నామాభీల - తీ
6. వక్ర - మ, హ, త, తా, తి; సక్ర - తీ
7. గుండు - తీ
8. యుండు - అన్నిప్ర
9. బాలుఁడవై - తా; జాలకుఁడై - మ, మా, తి, హ, ర
10. భక్త - త, తా, తి, తీ, హ, ర
11. విచ్చేసిన - హ
12. కినతి వినయా - మా; కేసరి - త; వినయాన్వితుఁడై తనివొంది దంత - తా