| | దేవుఁడవు గావున నిన్ను శరణంబు వేఁడెద నని మస్తకన్యస్తహస్తుండై సంస్తుతిం | 45 |
| సీ. | వర మిత్తు వేఁడుము నరపాలశేఖర నావుడు నతఁడు నానందనులకు | 46 |
| గీ. | అనిన విని కపటకిటితో హరివిచిత్ర, కృత్యములు గౌరముఖుఁడు వీక్షించి పిదప | 47 |
| క. | విను విష్ణుమహిమఁ గని ముని, చనియెఁ దదారాధనంబు సలుపఁ బ్రభాసం | 48 |
| క. | చని దైత్యాంతకనామం, బున నచ్చట నున్నవిష్ణుఁ బూజించుచుఁ గ | 49 |
| సీ. | ఇట్లు దూరంబున నీక్షించి యెదురేగి సాష్టాంగ మెఱఁగి నిజాశ్రమంబు | 50 |
| క. | పితరులు గల రందురు వే, దతత్వవిదు లైనబుధులు తత్పితరులు వ | 51 |
| సీ. | అనుడు మార్కండేయుఁ డగ్గౌరముఖునితో వినుము విష్ణుఁడు తండ్రి విశ్వమునకు | 52 |
| గీ. | వార లప్పుడు తనయుల వంశకరులఁ, గని విమానస్థులై నాకమునకుఁ బోయి | 53 |
