పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/88

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

ముత్తియంబులపేరు చిత్తజన్మునితూఁగుటుయ్యాలపగిది నుఱ్ఱూఁత లూఁగ
రతినైపుణము చూచి నుతియించువిధమున మణిమయకాంచికింకిణులు మొరయ
గళవల్లకీవాదగతులకు నటియించుకరణి బింకపుఁజన్నుఁగవ నటింప
చెమటతొల్కరివానచే నంకురించుకందళములభంగి లేనగవు మొనప
మానికంబునఁ బుట్టినమదచకోర, నేత్ర పుంభావమునఁ దననేర్పు చూప
సౌఖ్యజలరాశిఁ దేలుచుఁ జతురసీతి, బంధముల వీడుదోడాడెఁ బార్థివుండు.

162


క.

సైనికులు నిట్లు మణిభవ, మానవతులఁ గూడిమాడి మదనక్రీడల్
నానావిధములఁ జూపుచు, నానందముతోడ నుండు నాసమయమునన్.

163


క.

జక్కవలకు రవి యిఁకఁ బ్రా, గ్దిక్కుధరం బెక్కు ననుచుఁ దెలియఁ ద్రివాచన్
నిక్కము చేసిన తెఱఁగునఁ, గొక్కొక్కోరుతుల గోడి కూయఁ దొడంగెన్.

164


వార్ధకము దాల్పఁగా యామవతికి దృష్టి, పాటవము దప్పె ననఁగ నుత్పలకదంబ
ములసొబగు దప్పి పలితంబు మొనపె ననఁగ, మఘవదిగ్భాగమునఁ బాండిమంబు మొనసె.

165


సీ.

పాంథమానసములుఁ బ్రాలేయకరకాంతశిలలు నుపద్రవంబులఁ దొలంగె
విశ్వంభరారుహవిటపాగ్రములు రథాంగద్వంద్వములు వియోగంబు విడిచె
విహరమాణచకోరవిహగసంఘము సమస్తపదార్థములు విభక్తంబు లయ్యె
పాకశాసనదిశాభాగంబు గాయకకంఠంబు లలితరాగమునఁ బొదలె
మదనకేలీవిరామరామాజనంబు, భానుమత్కిరణములు నంబరపరిగ్ర
హంబు గావించె గృహదీపికాంకురములు, కౌశికంబులు దుర్దశాగతి వహించె.

166


చ.

వసువు చకోరయాచకులవాంఛలు దీఱఁగ నిచ్చి చెల్లినన్
విసువుచు దాఁగె నస్తపృథివీధరసీమ ననంగఁ దాల్మి పెం
పు సడలి రాత్రి పుష్పిణిఁ గుముద్వతిఁ గూడి విశుద్ధిమజ్జనం
బు సలుపఁ బశ్చిమాంబుధికిఁ బోయె ననంగ విధుండు గ్రుంకినన్.

167


క.

హరిహయదిగ్గిరిపై ము, మ్మరముగ నిగిరిచినగుజ్జుమామిడిమోకం
బురుడింప లోచనోత్సవ, కరకరములతోడఁ బ్రొద్దు కరకరఁ బొడిచెన్.

168


క.

ఇలఁ గలకొలఁకులవిరిద, మ్ములమీఁదఁ బ్రభాతకాలమున గంధవహం
బులు వీవఁ దూలుపుప్పొడి, వలె బాలాతపము లన్నివంకలఁ బర్వెన్.

169


క.

కొలఁకుల జలరక్తాక్షత, ముల నర్ఘ్యాంజలులు రవికి మును లీ నలినీ
లలనయు నిచ్చినగతి జల, జల మధుకేసరము లంబుజంబులఁ దొరిగెన్.

170


క.

తల లెత్తి సూర్యకాంత, స్థలములపై గంధవాహసహచరకీలం
బులు జలజవనీహితునకు, నిలావిలాసిని నివాళి యిచ్చె ననంగన్.

171