పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/85

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


నిఖిలదిక్కందరాముఖనిర్గతప్ర, మత్తకరిఘటానటనభ్రమత్ప్రదోష
నీలకంఠకలాపంబు నిండఁ బర్వెఁ, గౌశికప్రియతమ మైనగాఢతమము.

141


చ.

కడు నధికప్రతాపనిధి కాలవశంబున నస్తమింప న
ల్గడ దల లెత్తుహీనులప్రకారమునన్ రవి గ్రుంకఁ దారకల్
పొడిచె నిశావిలాసిని విభుం గవియం గయిసేయుచో నెఱుల్
గడిగి విదల్ప వారికణిక ల్గగనస్థలి నిండెనో యనన్.

142


క.

దీపించె గగనమున రజ, నీపికవాణీశిరోజనికురుంబముపైఁ
బాపటచందమున ఛా, యాపదము సమస్తచక్షురభిరామంబై.

143


గీ.

దేవతాసింధువిహరదైరావణంబు, తొండమునఁ జల్లువాలుకాధూళిపగిది
నుదయధవళిమ దోఁచిన నొదిగెఁ దమము, బోధము జనింప మోహము పోవునట్లు.

144


సీ.

ఉపసుధర్మాస్థాని నున్న వేలుపుఁగత్తళానికిఁ బట్టుతలాట మనఁగ
యామిని శయనించునాకాశనీలతల్పముమీఁదఁ జెంగావిబటు వనంగ
సాము చేయుచు దివస్పతికుమారుఁడు భుజార్గళి నెత్తు కెంపుసంగడి యనంగ
కైసేసికొనుచుఁ బ్రాక్తరుణి సొమ్ములకునై పట్టినబచ్చెనబరణి యనఁగఁ
బాలితోత్పలినీకదంబంబు చకిత, చక్రవాకకుటుంబంబు సమధికాంధ
కారపర్వతశంబంబు కాంతివిజిత, పక్వబింబంబు చంద్రబింబంబు వొడిచె.

145


క.

మదిరార సమదరాగము, వదలఁ బ్రసన్నత వహించువవరుహనయనా
వదనమువలె విధుమఁడల, ముదయారుణ్యంబు తొలఁగ నొప్పె విశదమై.

146


గీ.

తోఁచె హరిణాంకబింబంబు నాచుతోడి, దొరువుగతి నంబరము నుడికరణి నుండె
నైపమొక్కలవలెఁ జుక్క లమరెఁ జిలుప, చిలుప నీరువిధాన వెన్నెలలు మొనపె.

147


క.

మినుకళ్ళము తారలు చి, క్కినగింజలు పూర్ణతుహినకిరణుఁడు తూర్పె
త్తినకొలుచురాశిగా లాం, ఛనము మషీరచితముద్రచందము దాల్చెన్.

148


చ.

అమృతరసంబుచేత సమయం బను సంయమి పూర్ణచంద్రబిం
బ మనువిని ర్శలస్ఫటికపాత్రములోనఁ గళంకబాణలిం
గము నభిషేకముల్ సలుపఁగాఁ బ్రవహించె ననంగ నిండఁ బ
ర్వె మహినభోన్తరాళమున వెన్నెల వెన్నెల నెల్లఁ గప్పుచున్.

149


క.

సరసీమధ్యస్థలముల, విరిసిననీలోత్పలములు విలసిల్లె నిశా
కరకరములు దఱుమఁ దమః, పరంపరలు వెఱచి నీళ్ళఁ బడియె ననంగన్.

150


చ.

కమిచి పరస్పరంబు ధవకాంతలు పాండురనాగవల్లిప
త్రముల ముఖంబుల గొనువిధంబున వెన్నెల లప్పళించి ము