పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/62

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గడగిన వలరాజువాలుచందంబున వాలువాలుంగంటిమొత్తంబు చతుర్విధశృంగార
కళాయత్తంబై తనచిత్తంబు రా మెలంగు సుకేశిమత్తకాశిని మిత్రకేశీసమేతంబుగా
నేతెంచి మలయపవనఝంపాసంపాతసకంపకుసుమసంపన్నచంపకపాదపంబునీడ
యని దాపునీలాలవేది శుకతురంగసాది నిలిపి తదీయసతి రతిం గీలుకొలిపి షోడ
శోపచారంబులు సలిపి మీవంటిదాంపత్యంబు మాకుం గలుగ వరంబు గృప
సేయుం డని మనోరథంబు దెలిపి మ్రొక్కి సంస్తుతించునవసరంబున.

108


సీ.

వలపులు గులుకుచెంగలువక్రొవ్విరులఱేకులు గాన రా సేసకొప్పు ముడిచి
మంచిపన్నీట మేదించిన సారంగనాభిపంకంబున నాభి దీర్చి
కుడివంకఁ గోణముకొంగు రింగులు వార నిండుచెంద్రికచేల దిండు గట్టి
కొమరువెన్నెల వెల్లికొలుపుకట్టాణిమౌక్తికములఁ గంఠమాలికలు వైచి
పసిఁడిసింగిణి ధరియించి రసికజనస, మేతుఁడై దుర్జయక్ష్మాతలేశ్వరుండు
వచ్చె నెదుటికి నారాజవదన గొలుచు, నించువిలుకాఁడు సాక్షాత్కరించె ననఁగ.

109


క.

ఈరీతి నైలబిలకాం, తారము చూడంగ వచ్చి తనముందట నా
కారంబు వహించినశృం, గారరసముపగిది నుండఁగాఁ గుతుకమునన్.

110


ఉ.

చూచె నృపాలునెమ్మొగము చూపు సరోజగతాళిసన్నిభం
బై చరియింపఁ జూచి హృదయంగమరూపవిభేదనార్థమై
చూచె నిజార్చితాంగజునిఁ జూపు మహీవిభు నేయ నిచ్చునా
రాచముకైవడి న్మెఱయ రాజకుమారిక ఘర్మవారి యై.

111


క.

జనపతియు నాసుకేశీ, వనితావదనంబు ఱెప్ప వాల్పక వీక్షిం
చెను రాకాచంద్రోదయ, మునఁ గలువలపగిది నయనములు వికసింపన్.

112


క.

వీక్షించి పలికె విద్యా, రక్షకుఁ డనుపేరఁ బరఁగుప్రాణసఖునితో
ద్రాక్షాఫలమధురాధర, లక్షణములు చూడ రా కళాతత్త్వనిధీ.

113


చ.

తనశర మైనచంపకముతావులఁ గూడినగాడ్పు రేణుమే
దిని దళధాళధళ్యరుచి తేనియనీరు పుటాంతరాంబరం
బును సవరించి యీచిగురుబోఁడి ననాంగవిధాత చేసెఁ బో
తనులత గందుఁ దక్కినవిధాత కరంబున నంటి చేసినన్.

114


సీ.

లపనంబు శశిమండలంబునఁ జేసి తచ్చిహ్నంబు కుంతలశ్రేణిఁ బెట్టి
మోవి పంకజరాగమునఁ జేసి తత్కఠినత్వంబు తుంగస్తనములఁ బెట్టి
దేహంబు విద్యుల్లతికఁ జేసి తచ్చలకంబు విలోచనాంతములఁ బెట్టి
కరరుహాంకురములు గలువఱేకులఁ జేసి తన్మార్దవంబు హస్తములఁ బెట్టి