పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/61

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఝంకారంబులు మణికంకణఝణఝణత్కారంబులు సందడింప నందంద చిల్లలం
జిలుకలం జల్లులాడుసమయంబున.

98


గీ.

ఒకతె పలువురు సతులపై నుమియ వారు, తత్తరుణిమీఁద హస్తయంత్రములఁ జిమ్మ
వారిధారలు మెఱసె నీహారకరుఁడు, జలజములు చొర వెడలెడుశరము లనఁగ.

99


చ.

తనసరినీలవేణులు సుధామధురోక్తుల మాక మాక యి
మ్మని పలుకంగ నీ ననుచు నందఱు చూడ మనోజరాజకాం
చనమణిదండచామరముచందము దాల్పఁ గరాంబుజంబునన్
బనివడి యెత్తి పట్టె నొకబాలవిలోల మృణాళజాలమున్.

100


గీ.

 మచ్చరంబున నిద్దఱుమానవతులు, పెడమరలి చల్లులాడంగ నడుమఁ గూడి
జడలు గనుపట్టెఁ గాంచనస్తంభకీలి, తాంగభవనీలడోలికాయంత్ర మనఁగ.

101


చ.

సకి నతిముగ్ధఁ దోడుకొని చన్నులబంటిజలంబు గల్గుచా
యకుఁ జని యీఁత నేరిపెద నంచుఁ దదీయవలగ్నసీమ నా
త్మకరము దూర్చె నొక్కమదమత్తగజేంద్రసమానయాన ద
ర్పకుఁడు లతాంతచాపమునఁ బల్లవబాణముఁ గూర్చుకైవడిన్.

102


గీ.

ఒక్కసతి వెలకిలి యీఁద నొ ప్పెఁ గురులు, వీఁగుఁజన్నులు వలరాచవేఁటకాఁడు
కోకములఁ బట్ట నొడ్డువాగురులు వాని, డాకొనఁగఁ బెట్టుదీముపిట్టలు ననంగ.

103


చ.

తమకముఁ గోతము న్మొనప దంతపుబుఱ్ఱటకొమ్ములోనికుం
కుమసలిలంబు నాఁగ నొకకోకిలభాషిణి పాండురారవిం
దము దనచేతఁ బట్టుకొని తన్మకరందము చల్లె బోఁటివ
క్త్రమున మృగాంకబింబమునఁ గాఱుసుధారసధారఁ బోలఁగన్.

104


గీ.

ఇవ్విధంబున హేతిప్రహేతిపుత్రి, కలు సఖులుఁ దారు జలకేళి సలిపి విగళ
దంబువేణులు వదనచంద్రామృతంబు లాని కక్కెడురాహువు లనఁగ వెడలి.

105


క.

దరి యెక్క వారినీడలు, సరసిం గనుపట్టెఁ గూడి సలిలక్రీడల్
జరపి తమపురికి నరుగం, దిరిగినపాధోధిపతిసతీతతిభంగిన్.

106


శా.

ఆకాలంబునఁ జిత్రశాటి నృపకన్యల్ మెచ్చి కప్పించిరో
యీకాసారజలంబుమీఁద ననఁగా హెచ్చెన్ సఖీలోకవీ
క్షాకౌతూహలకారులై కుచతటీకాశ్మీరమున్ గంఠసీ
మాకస్తూరియు ఫాలచందనము సీమంతాగ్రసిందూరమున్.

107


వ.

మఱియు ననుకూలప్రమదానేకపదర్పణంబు గాక వివేకింప ననుకూలప్రమదానేక
పదర్పణం బైనపద్మాకరంబు చూచి హృదయానందంబున మిన్ను మోచి మోపులు