పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/201

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

మఖములఁ జేయుహోమపశుహింసలు రౌద్రకృత్యంబు లందు నే నెపుడు నుందుఁ
గ్రమముతో నెఱుఁగుము కర్మవేదవ్రతంబులు ఋగ్యజుస్సామములు ననంగ
మేము మువ్వురము సుమీ సందియము లేదు యోగంబులో విష్ణుఁ డుండు వేద
ములలో సరోజగర్భుఁడు నిల్చుఁ గర్మంబులో నే వసింతు మాలోన నిట్లు
వేరు లేకుంట తెలియక కారులాడు, పక్షపాతులు నరకకూపానఁ గూలు
దురు విభేదంబు లేని పెంద్రోవ నడుచు, మంచివారికి మోక్షసంపదలు గలుగు.

78


శా.

కుంభీసంభవ యింక నొక్కకథ నీకుం జెప్పెదన్ మున్ను న
న్నంభోజసనుఁ డీచరాచరము చేయం బంప నేతత్క్రియా
రంభప్రౌఢిమ చూప నోపక పరబ్రహ్మంబు భావించుచున్
గంభీరాంబుధిలో మునింగి తప మేకగ్రాహినై సల్పఁగన్.

79


క.

ఆలో నేకాదశనరు, లాలోలప్రళయదహనహళహళిహేలా
భీలాత్మదేహకిరణ, జ్వాలలచేఁ దజ్జలంబు సలసలఁ గాఁగన్.

80


క.

దొడిదొడి వెడలుడు మీ రె, క్కడ పోయెద రెవ్వ రేమికార్యం బని నే
నడిగిన నూరక దురుదుర, నడిచిరి నామాట విని విననిచందమునన్.

81


ఉ.

అంతట వచ్చె నొక్కఁడు మహాకృతి దాల్చినపూరుషుండు క
ర్ణాంతవిశాలనేత్రము లహర్ముఖనిర్మలనీరజాళితోఁ
బంతము లాడ నల్గడలఁ బర్వెడుదేహరుచుల్ తటిల్లతా
క్రాంతకనాఘనచ్ఛవిపరంపరసొంపు నధఃకరింపఁగన్.

82


క.

వచ్చినఁ గని నీ వెచటికి, విచ్చేసెద వెవ్వ రిపుడు వెడలినపురుషుల్
నిచ్చలపుఁగరుణ నామది, ముచ్చట దీఱంగఁ జెప్పు ముదమున నన్నన్.

83


క.

కొండికనగవుల వజ్రపుఁ, గుండలములరుచులు పెనలుగొన నాతో మా
ర్తాండులు వారలు తత్ప్రవ, రుం డగువిష్ణుండ న న్నెఱుంగవె రుద్రా.

84


మహాస్రగ్ధర.

స్థూలాస్థూలప్రభావైశ్రుతిమకుటమణిస్తోమమై జీవపృథ్వీ
కీలాలేంద్వజమిత్రాగ్నిపవనసఖమై కేవలాత్మైక్యపాధా
రాలై పైతామహాండప్రసవసముదయస్రగ్ధకైదుగ్ధవైరా
దాలంబక్షోణిభృన్మోహనరుచి యయి రుద్రా భవన్మూర్తి మించున్.

85


క.

నీసత్వ మెఱుంగవు గా, కీసకలములోనఁ జూడ నేవేల్పులు నీ
తో సరి యని బహువిధముల, నాసర్వేశ్వరుఁడు నన్ను నభినుతియింపన్.

86


క.

ఏను గృతాంజలియై పది, యేనుఁ బదియుఁ దత్వములకు నెక్కు డగుచు వే
యేనులకైదువుచే న, య్యేనుఁగు రక్షించినతని ని ట్లంటి మునీ.

87