గీ. | ఏను నొక్కజటాఖండ మిచ్చి వత్స, యిందు నిందుకళామృతం బిందుకొన్న | 58 |
మ. | నను భావించుచు నప్పటప్పటికి నానందాశ్రువుల్ గాఱఁగాఁ | 59 |
క. | ఆనీరు సోఁకి మాయా, ధేనువు తా నిద్ర వోయి తెలిసినపగిదిన్ | 60 |
క. | ఉదకముచేతనె కపటపు, మొదవు మడిసె మొదలు నుదకములచేన తుదిన్ | 61 |
వ. | అని జగజ్జనంబులు పలుక నజ్జటాఖండనిర్గతవారిపూరంబులు క్రమక్రమంబున మహా | 62 |
మ. | అరరే బాపురె చాగురే బళిరె మే లాహా మఝా యంచు నం | |