పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/187

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

తెప్పిఱి కన్నులఱెప్పలు, విప్పిన నొకపురము దోఁచె వీథులతోఁ బే
రుప్పరిగలతోఁ గనకపుఁ, జప్పరమాడుగులతోడ సరసులతోడన్.

143


వ.

అప్పు డప్పురంబు గప్పురంబుచొప్పునం జల్లనిపలుకులం బొగడం దగి గరుడపచ్చ
విధంబున రతికి నెక్కి చేమంతిపూబంతికైవడిం బెక్కుదళంబుల విలసిల్లి తార
కాచక్రంబుపగిదిఁ బగలు వొడముట లేక వియద్గంగతెఱంగున మంచివారితోడం
గూడి వీణియగతిం బెక్కుసారెలం జూడ వేడుక పుట్టించి మందారంబుచందంబునఁ
జక్కనికొమ్మలకు నిమ్మై తొలుకరికాలంబులీల సకలదిక్కుల మించులు చూపుచు
నడుసముద్రంబువడువునం గడలు గాన రాక రాకనెలచెలువునం దమోనిరాసం
బును సకలకళావిలాసంబునుం గృష్ణసారసముల్లాసంబును నమర నమరపురంబు
కరణి విజృంభమాణరంభారామంబును సుధర్మాభిరామంబును సురభివిహారసీమం
బును ననంగ ననంగచాపంబురూపంబున సదాళిగుణఘోషంబును మధురిమోన్మేషం
బును సుపర్వవిశేషంబునుం దనర నరహరిసరణి హిరణ్యభవనస్తంభోద్భవప్రకాశం
బును వైమల్యప్రదేశంబునుం జిత్రావకాశంబు నగుచు నాకవైకుంఠాదినగరంబుల
నగుచు నంద మొంది మఱియును.

144


చ.

పనివడి నిచ్చలుం బరమభాగవతేంద్రులు తాన మాడి పో
వునపుడు శౌరిమీఁదిదరువుల్ సరసంబుగఁ బాడ సీధుపా
ననిభృతచంచరీకభరనమ్రములై తలవంచి యాలకిం
చినగతి మించు నప్పురముసీమకొలంకులలోనితామరల్.

145


గీ.

విస్మయంబునఁ బాతాళవివరనిలయ, హాటకేశ్వరుఁ డప్పురికోటపొడవు
చూడ నాతనితలచుట్టు వీడి పడియె, నది సుమీ శేషపన్నగ మనఁగఁ బరఁగె.

146


గీ.

ఖంగు రనఁగ నాదికమఠంబు నడువీఁపు, దాఁకఁ ద్రవ్వి త్రవ్వ రాక మాని
రనుచుఁ బౌరజనము లాడుదు రింక న, ప్పురముపరిఘలోఁతు పొగడ నేల.

147


ఉ.

కమ్మనితేనియల్ దఱచు కాలువలై ప్రవహింప మీఁద జుం
ఝుమ్మని మ్రోయుతుమ్మెదలజొంపము మళ్ళకు నీళ్ళు గట్టుచోఁ
బమ్మినవేడ్కఁ బాడువనపాలకబాలకదంబకంబుచం
దమ్మున నొప్పు నప్పురము నాలుగువంకలఁ బువ్వుదోఁటలన్.

148


శా.

భావిద్వాపరవేళఁ దాఁ గపటగోపాలావతారంబునం
గావింపం గలధేనుపాలన మసంఖ్యాతాకృతుల్ దాల్చి ర
క్షోవిధ్వంసకుఁ డభ్యసించుకరణిం జూపట్టి తద్రాజధా
నీవన్యస్థలి బాలకుల్ సురభులన్ మేపంగ వీక్షించితిన్.

149