పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/181

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గీ.

వరుస నగ్నజిత్తి వప్రజిత్తి విచిత్తి, చారువక్త్రచిత్రసంజ్ఞు లయిన
కొడుకు లేవు రధికగుణులు బలాఢ్యులు, శస్త్రశాస్త్రవిదులు జనన మైరి.

103


వ.

వారు వైరిదుర్వారులై పెరుఁగుచు హరునకుం బంచముఖంబులరీతి మరునకుం బంచ
శిలీముఖంబులభాతిఁ బురందరునకుఁ బంచతరువులకరణి శరీరంబులకుం బంచప్రా
ణంబులసరణిఁ బెక్కుచందంబులం దనకు నానందంబు చేయ నమేయవైభవం
బెక్క నొక్కనాఁడు దిక్కులు గ్రక్కదల జయపటహంబు చఱపించి సముద్దండ
వైరిమండలిమీఁద దండు వెడలి భండనంబు సలుపుట విని కాశిరాజు గజరాజులు
గొలువ నల్లునకుం దోడు చని సంగరంబున జామాతృదౌహిత్రవర్గంబులతో వీరస్వ
ర్గంబు చేకొనుటయుం జారుమతి శోకభీరుమతియై తలంపున.

104


క.

సతికిఁ బతి దప్పినప్పుడు, సుతు లరయం గర్త లట్టిసుతులుఁ బొలిసినం
బిత కర్త యిపుడు నాకుం, బతిసుతపితృహీన కగ్నిపా లగు టొప్పున్.

105


క.

అని నిశ్చయించి సాద పే, ర్చి నిజేశున్ సుతులఁ దండ్రిఁ జేర్చి హుతాశం
బొనగూర్చి తాను దఱియన్, వనితారూపంబు మాని నారదుఁ డగుచున్.

106


క.

కలగంటినొ బ్రమసితినో, జలజేక్షణుమాయయో నిజంబో యని త
జ్జలమధ్యంబున మిక్కిలి, వెలవెల నగుమౌనిఁ జూచి వికవిక నగియెన్.

107


శా.

ఆనారాయణువక్త్రగహ్వరములో నంభోజగర్భుండు నా
నానాకౌకసులు న్నిశాటవరసేనానాథులున్ మర్త్యులున్
భానుండున్ హిమధాముఁడుం దపసులుం బాతాళభూముఖ్యలో
కానీకంబులు నాదిగాఁ గలుగుదృశ్యం బెల్లఁ గాన్పించినన్.

108


శా.

ఆసర్వేశ్వరు విశ్వరూపమున కత్యాశ్చర్యుఁడై హర్షబా
ష్పాసారంబుల మేనిపైఁ బులకసస్యం బుచ్చి నర్తింపుచున్
గాసారప్రభవాసనాత్మజుఁడు రంగత్తుంగగంగాతరం
గాసంకోచమహార్భటీసహచరవ్యాహారతారధ్వనిన్.

109


దండకము.

శ్రీమజ్జగన్నాథ లక్ష్మీమనోనాథ ఖేలన్నిజామేయమాయాసమాక్రాంతదిక
క్ర చక్రాసికౌమోదకీశార్ఙ్గదోస్తంభ జంభారిముఖ్యామరస్తుత్య నిత్యం బనిత్యం బని
త్యంబు నిత్యంబు నౌ నీమహామాయకృత్యంబునన్ దేవ నీదివ్యదేహంబులోఁ బెక్కు
బ్రహ్మాండముల్ వాహినీశప్రవాహంబులో బుద్బుదశ్రేణిచందంబునన్ హెచ్చు
విచ్చుం బ్రపంచంబు నీగర్భగోళంబునం గంటి ముక్కంటివై బ్రహ్మవై నీవ వర్తింతు
గాయత్రి నీమూర్తిపాదంబులన్ శారదాభర్త కుక్షిన్ హుతాశిన్ భుజాగ్రంబులన్