పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/14

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


సీ.

వెనుకకు నాగ్రహించినవేళ నర్తితభ్రూలతాభయదాత్మఫాలభూమి
నవతరించినరుద్రు నర్ధనారీనరాకారుని వీక్షించి కమలభవుఁడు
నీవిగ్రహము రెండుగా విభజింపు మటంచు నంతర్థానమైన నతఁడు
నారీవిభాగంబు నరవిభాగంబును నేర్పున వేర్వేర నేర్పణించి
వానిలోపల నరభాగ మానుపూర్విఁ, బదునొకండువిధంబులఁ బంచివైచె
నదెకద పదునొకొండవ దనఁగఁ బరఁగు, రుద్రసర్గంబు ధాత్రీసరోజనేత్ర.

84


క.

ఈపగిది సృష్టి గణ్యం, బై పొదలిన యుగచతుష్టయస్థితి వినుమా
రూపింతుఁ గృతత్రేతా, ద్వాపరకలినామకములు దాలుచు యుగముల్.

85


క.

ఆయుగములు జనవినుత, న్యాయపరాయణులు మనుజనాథులు సురదై
తేయులు చేసినధర్మ, ప్రాయచరిత్రములు తత్పరత విను మనుచున్.

86


సీ.

ఆనతి యిచ్చె మాయావరాహస్వామి ప్రథమకల్పంబునఁ బ్రభవ మైన
మనువు స్వాయంభువుం డనువాఁడు గనియె నందనులఁ బ్రియవ్రతోత్తానపాద
నామధేయుల వారిలో మదారాతిసంహరణవ్రతుండు ప్రియవ్రతుండు
హయమేధరాజసూయంబులు మొదలైనక్రతువులు సాంగంబు గాఁగఁ జేసి
వసుమతీచక్ర మేకోష్టవారణముగ, నేలి భరతాదిసుతులకు నేడుదీవు
లును విభాగించి యిచ్చి తాఁ జనియెఁ బిదప, బదరికారణ్యమునకుఁ దపంబు సలుప.

87


క.

ఈవిధమునఁ జని భస్మజ, టావల్కలధారియై దృఢవ్రతనియతిన్
భావములోఁ బరతత్వము, భావింపుచు మోహపాశబంధచ్యుతుఁ డై.

88


శా.

అచ్చోటం దప మాచరింపఁగఁ దదీక్షాయత్తచిత్తంబునన్
విచ్చేసెన్ సురమౌని నారదుఁడు పాణి న్వీణతంత్రు ల్నభ
స్వచ్చారంబున మూర్ఛనాస్వరవిశేషంబుల్ వెద ల్చల్లఁగా
నిచ్చన్ మెచ్చుచు దేహచంద్రికలు రాకేందుచ్ఛవి న్మీఱఁగాన్.

89


ఉ.

అప్పుడు దా నెదుర్కొని కృతాంజలియై నృపుఁ డర్ఘ్యపాద్యముల్
దప్పక యిచ్చి మౌని కుశలం బడుగన్ వినిపించి యిట్లనుం
జెప్పుము నిర్వికార సరసీరుహగర్భకుమార యేమియుం
గప్పక నాకు నీకృతయుగంబున నీకనుఁగొన్నచిత్రముల్.

90


మ.

అనినన్ సంయమి చెప్పఁగాఁ దొడఁగె వాక్యప్రౌఢి నిన్నంబగల్
చనియెన్ గంటి నిరస్తుభక్తజనతాసంతాపమున్ విశ్వమో
హనకృత్కిన్నరకామినీమధురగానాలాపమున్ శార్ఙ్గసా
ధనకారుణ్యగుణానురూపమును శ్వేతద్వీపమున్ భూవరా.

91