పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/15

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

అందు నందూయమితగంధసింధురంబుచందంబున మందాందోళితపుష్కరం బై
పుష్కరస్థలంబు తెఱంగున సంసక్తరాజహంసం బై రాజహంసమండలవిధంబున
నుద్దండపుండరీకంబై పుండరీకాదిగజవ్రజంబులాగున ధృతాఖిలచక్రంబై చక్రవర్తి
సభాభవనంబున కైవడి సదాధిష్ఠితకవియై కవిమందిరాంగణంబుభంగి సమాసన్న
పుణ్యజనం బై పుణ్యజనేశ్వరుభాండాగారంబుపోలికఁ బరిస్థాపితశంఖంబై శంఖసం
ఖ్యానంబుఠేవ నత్యధికంబై పరస్పరఘట్టనంబులం దరంగంబులునాఁగఁ దరంగంబుల
మరాళంబు లుయ్యెలలూఁగ మకరందనిష్యందంబుల నరవిందంబులు విఱ్ఱవీఁగ
నరవిందంబుల నిందిందిరంబులు మూఁగ మంధరగంధవాహవిహారంబుల శీకరంబులు
రేఁగ శీకరంబు లంటఁ దీరావనిరుహంబులు దొప్పదోఁగ జలపక్షిపక్షవిక్షేపంబుల
బద్మినీపత్రంబులు దెఱపిగాఁగఁ బద్మినీపత్రంబులక్రిందఁ గందర్పకేలికిం జక్రవాకమి
థునంబులు డాఁగ మనోహరంబై సిరి దొలంకుకొలంకుకెలంకున.

92


సీ.

తనకొప్పు శైవాలమును బోల్పఁ దననిడువాలుఁగన్నులు గండుమీలఁ బోల్పఁ
ధనమోము నీరజంబును బోల్పఁ దనముద్దువాతెఱ బంధుజీవకముఁ బోల్పఁ
దనకంధరము శంఖమును బోల్పఁ దనబాహులతికలు నవమృణాలములఁ బోల్పఁ
దనచన్నుఁగవ చక్రదంపతులను బోల్పఁ దనకటీరము సైకతమును బోల్ప
విని మనంబున నమ్మక వీనివాని, వాసి దెలియంగవలె నని వచ్చె ననఁగ
నెంతయును సౌకుమార్యంబు వింతగొలుప, నొంటి విహరించు నొకమచ్చెకంటిఁగంటి.

93


క.

కని యెవ్వతెవు జగన్మో, హిని నీ నామంబు చెప్పు మిచ్చోటికి వ
చ్చినకార్య మేమి యనవుడు, విని తప్పక చూచి తరుణి వికవిక నవ్వెన్.

94


ఉ.

ఆనలినాక్షి నవ్వుటయు నంతట నామహిమంబు దూలెనో
కాని వసుంధరాధిప వకావకలై చెడిపోయె బ్రహ్మవి
జ్ఞానము వేదశాస్త్రపతనప్రతిభావిభవంబు గానవి
ద్యానిపుణత్వముం దపము ధర్మవిధిజ్ఞతయు న్వివేకమున్.

95


గీ.

ఇవ్విధంబున నావిద్య లెల్ల మోటు, పడినఁ జె ట్టెక్కి చేతులు విడిచినట్లు
శోకచింతానిమగ్నుండనై కురంగ, నయన కృపఁ జూచి రక్షించు నన్నటంచు.

96


సీ.

శరణంబు వేఁడ నాచంద్రాస్యతనువునఁ బొడమె గ్రక్కున దివ్యపురుషుఁ డొకఁడు
తద్దేహమున నవతార మయ్యె నొకండు వానిశరీరంబులోన నొకఁడు
రక్తారవిందపత్రవిశాలనేత్రుండు శతకోటిమార్తాండసముఁడు పుట్టె
నివ్విధంబున జనియించినమువ్వురు మాయమై పోవ నబ్జాయతాక్షి
వాలుఁగన్నులఁ దళుకులు జాలువాఱఁ, జిగురువాతెఱ ముసిముసి నగవుదేఱ
గుబ్బచన్నులఁ బయ్యెదకొంగు జాఱఁ, దాను నిలిచిన డాయంగ నేను బోయి.

97