పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/127

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

విద్వన్నిధి లవణోద, న్వద్వేల్లితభూమివలయనాయకుఁడై సిం
ధుద్వీపాహ్వయుఁడు సగ, ర్వద్వేషులు దలంకఁ బుట్టె వరుణాంశమునన్.

119


శా.

ఆరాజన్యకులైకభూషణము పూర్వాసూయతో జంభదై
త్యారాతిన్ విదళింపఁ జాలుపుమపత్యంబుం గనం గోరి పు
ణ్యారణ్యంబుల మూలపర్ణజలవాతాహారసంశీలతన్
ఘోరం బైనతపంబు చేసె భువనక్షోభంబు సంధిల్లఁగన్.

120


సీ.

అనినఁ బ్రజాపాలమనుజేశ్వరుఁడు మునినాయక యేకారణమునఁ బూర్వ
వైరంబు గలిగె గీర్వాణాధిపతికి సింధుద్వీపధాత్రీవధూవరునకు
నావుడుఁ ద్వష్టృనందనుని వృత్రాఖ్యుని సకలాయుధంబులఁ జావు లేని
వాని వారాన్నిధిఫేనంబుచే సమయించె సుత్రాముఁ డావృత్రరాత్రి
చరవరుండు పుట్టె జగతి సింధుద్వీపుఁ, డనఁగ నది నిమిత్తమున మహేంద్రు
సంగరాంగణమున సంహరింపఁగఁ జాలు, తనయుఁ బడయఁ గోరి తపము చేసె.

121


క.

జనవల్లభ మీఁదటికథ, విను మట్లు తపంబు సలుప వేత్రవతీవా
హిని సూనశరాసనగే, హినివలె సౌందర్యరేఖ నేతెంచుటయున్.

122


క.

కనుఁగొని సింధుద్వీపా, వనినాథుఁడు తనతపంబు వఱుతం గలయన్
మనసిజభీషణసమ్మో, హనబాణపరంపరాభిహతమానసుఁడై.

123


క.

మకరికలు గానఁబడ హం, సకములు మెఱయంగ వేణి జాఱ గళన్మౌ
క్తికకంకణములు మొరయ ని, టకు మెల్లన వచ్చునది కటా దక్కునొకో.

124


మ.

అనుచో డగ్గఱి వార్ధివల్లభునిభార్యన్ నేత్రవత్యాఖ్య నే
నినుఁ గామించితి నాదరింపు కలకంఠీకంఠి కామించినం
జనవుల్ చెల్లఁగ నీక త్రోచుటలు దోసం బండ్రు సుమ్మీ బుధుల్
జననాథోత్తమ యింక నేటికి వృథా శంకింప నామాటకున్.

125


గీ.

అనుచు లావణ్యజలధి కామిని సరోజ, నేత్ర తనకూర్మి గాన రా నిలిచి సరస
తానుకూలవాక్యములలహరి గొలిపె వ, సుంధరాభర్తచిత్తంబు సుడివడంగ.

126


క.

జనవిభుఁడును సూనశరా, సనకేళి మనోరథంబు సఫలముగాఁ జే
య నదియు సద్యోగర్భం, బున మాణిక్యంబువంటిపుత్రునిఁ గనియెన్.

127


క.

రాత్రించరవరుఁ డాతఁడు, వేత్రవతీసుతుఁడు గాన వేత్రుం డనఁగా
ధాత్రీతల మేలెఁ గకు, బ్జైత్రతఁ బ్రాగ్జ్యోతిషాఖ్యపట్టణపతి యై.

128


గీ.

రాజసంబున హస్త్యశ్వరథపదాతి, పాదఘట్టన మేరువుమీఁదఁ బసిఁడి
బూడిదలు రేఁగ నొకనాఁడు దాడి వెట్టి, యుట్టిపడి నాకనగరంబు చుట్టుముట్టి.

129