పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/111

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

శ్రీ

వరాహపురాణము

షష్ఠాశ్వాసము

క.

శ్రీహితనిశాంతపదకట, కాహితహరినీలపుత్రికాకారతృణ
గ్రాహితరళాయమానమ, దాహితభూకాంత యీశ్వరాధిపునరసా.

1


వ.

అవధరింపు మవ్వరాహదేవుఁడు భూతధాత్రి కిట్లనియె నట్లు ఖండేందుశేఖరుండు
వెండికొండకు విజయం చేసి కొంతకాలంబు వినోదింప నొక్కనాఁడు గౌరి తన
మనంబున.

2


సీ.

తండ్రి దక్షుండు చిత్తంబున ననుఁ గలకాలంబు రిపుభార్యగాఁ దలంచి
గారవింపక మానునో రమణుండు రుద్రుండును శాత్రవదుహిత గాఁగ
భావించి విశ్వసింపక మానునో నాకుఁ గడవంగ రాని దుందుడుకు పుట్టె
నీరీతిఁ బుట్టినయింటికిఁ జొచ్చినయింటికి నెప్పుడు నెరపరంబు
సేయుకాయంబుతో నుంట సిగ్గు గాదె వేయు నేటికి దేహంబు వేఱ తాల్చి
తపమునఁ బ్రసన్నుఁ గావించి తరుణహిమక, రార్ధమౌళికి నిల్లాల నగుదు ననుచు.

3


చ.

హిమధరణీధరంబునకు నేగి తపం బొనరించి పెద్దకా
లమునకు యోగవహ్నిశిఖలం దనువల్లిక వేల్చి తన్నగేం
ద్రమునకు మేనకాసతికి నందనయై సరిలేనిరూపచా
రిమ కొనసాగఁ దా నుమయుఁ గృష్ణయు నాఁగ ధరించె నామముల్.

4


గీ.

ఆకుమారి పరంజ్యోతి నైననాకు, మ్రోల నేటికిఁ బెట్టిరి ముగ్ధ లనుచు
నగువిధంబునఁ బొదుగుళ్ళనడుమ నగుచు, నుండు మందిరదీపికాజ్యోతిఁ జూచి.

5


క.

అక్కుధరపుత్రి నాకున్, ముక్కంటికి వేఱు లే దనుచుఁ దెలుపుటకున్
మిక్కిలికను దాల్చినగతిఁ, జక్కనిరారేక నెన్నొసల ధరియించెన్.

6


గీ.

అమ్మహాశక్తి రత్నపుబొమ్మరిండఁ బేర్చుఁ బన్నాదుదొంతుల బిసరుహాస
నాండభాండంబు లీరీతి నుండ దొంతి, పేర్తు నని లోకములకుఁ జూపెడువడువున.

7


గీ.

ఆయిగురుటాకుబోఁడి నామాయ నిట్లు, పడుచు లేచుచు మందురు పద్మసంభ
వాదు లని తెల్పు తెఱఁగున హస్తచాతు, రీధురీణతఁ గందుకక్రీడ సలుపు.

8