పుట:వరాహపురాణము (నంది మల్లయ, ఘంట సింగయ).pdf/10

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గీ.

ఏమహాత్ముండవో నిర్ణయింప రాదు, నీవ ప్రతికల్పమున నన్ను నిర్వహింతు
సకలలోకైకనాథ నీజన్మవిధము, నాదిసృష్టియుఁ దెలియంగ నానతిమ్ము.

51


సీ.

పాఠీనమూర్తివై పగవాని వ్రచ్చి వేదములు దెచ్చితి రసాతలము చొచ్చి
కచ్ఛపరూపివై కలశాబ్ధి వసియించి గిరి వహించితి దురంధరత మించి
కిటివేషివై నన్నుఁ గృపఁ జూచి కాచితి కఠినదంష్ట్రావిటంకమున మోచి
నరమృగాకృతివై జనశ్లాఘ వ్రాలి ప్రహ్లాదు నేలితి పలలాశిఁ ద్రోలి
వామనుఁడవై బలీంద్రుగర్వంబు చెఱిచి, భార్గవుఁడవై సమస్తభూపతుల నులిచి
రాఘవుఁడవై దశాస్యువక్త్రములు డులిచి, నిలిచినాఁడవు నీమాయఁ దెలియవశమె.

52


వ.

దేవా యీవారిధి మునింగి కలంగి మిగుల నాపన్న నైనన న్నుద్ధరించితి దురవ
గాహంబు లైనభవదీయగుణసమూహంబులు చతుర్ముఖప్రముఖనిఖిలబృందారకు
లకు వితర్కింప నలవిగా దనిన నే నెంతటిదాన మానరానికృత్యంబులు దుష్టనిగ్రహ
శిష్టపరిగ్రహంబులు నీకు నిటమీఁద నీవు సృష్టి గల్పించువిధంబును మదీయసృష్టి
కారణప్రమాణంబులు నాద్యవసానంబులును యుగచతుష్టయసంఖ్యానామధేయం
బులును యుగనిశేషంబులం బుట్టునవస్థాభేదంబులును మదవదరాతినరాధిపతుల
నిర్జించి దోషంబుల విసర్జించి రాజసూయహయమేధాదిమహాధ్వరవిధానంబుల
సుకృతంబు లార్జించి ఖచరచకోరలోచనాకుచలికుచపరిరంభసంభావనావిరాజు
లైనరాజులచందంబును నిన్నుఁ బ్రసన్నునిం జేయు తెఱంగు నెఱింగింపు మని
విన్నవించిన.

53


క.

ఆవాక్యంబులు విని కపట్రావనిదారంబు దంష్ట్టికాంకూరవిభా
ధావళ్యంబులు దిక్కులపై వెన్నెల వెదలు చల్లఁ బకపక నగినన్.

54


ఉ.

కానఁగ వచ్చె నవ్విభునిగర్భకటాహములోన దేవతా
దానవయక్షకింపురుషతారకశీతకరార్కవహ్నిరు
ద్రానిలసిద్ధసాధ్యవిపినాద్రిసముద్రసరస్తరంగిణీ
మౌనిభుజంగవిశ్వవసుమానవముఖ్యజగత్ప్రపంచముల్.

55


క.

అవి చూచి మానసంబునఁ, గవిసినభయవిస్మయముల గాత్రంబునఁ గం
పవికారము దలకొనఁగా, నవనివరారోహ నిలువ నంతటిలోనన్.

56


సీ.

శ్రీవత్సకౌస్తుభశ్రీవైజయంతులు గనుపట్టువిపులవక్షంబుతోడ
శార్ఙ్గకౌమోదకీశంఖచక్రంబులు గలభుజార్గళచతుష్కంబుతోడ
శ్రుతిపాఠపరతంత్రమతికి బ్రహ్మకు నివాసం బైననాభిపద్మంబుతోడ
బాలార్కబింబప్రభాడంబరంబు విడంబించుపీతాంబరంబుతోడ