34 రాధికాసాంత్వనము
క. చన దిటు లూరక యుండఁగఁ
గనువినుదయ్యంబు గదుమఁగా వచ్చినయా
వెనుక నెటు దాగువారము
మనసిగ్గులు దాని నెదిరి మార్కొన వనుచున్. 122
చ. గమగమతావులం గులుకు కప్పురబాగము లిచ్చి వేడ్కతో
సమముగఁ గ్రొత్తముత్తియపు సన్నపుసున్నముఁ బెట్టి చొక్కపుం
దమలపుటాకుఁ జుట్టి వనితామణి చేతి కొసంగఁ బోవుచోఁ
గొమిరె నయంబుతోఁ గొనిన గోపకులాభరణుండు ప్రేమతోన్. 123
సీ. ఉసికొల్పి వంచించి దుసుకులచనుదోయి
చేనంట సమ్మ నొచ్చీనె యనును
మొనసి యేమరఁ జేసి మో వాన గమకింప
వడి నుల్కి కరపల్లవములఁ గప్పు
నల్లందులకుఁ జొచ్చి యటు నీవి వదలింప
మిట్టిమీనై [1]బెట్టు కొట్టుకాడు
విభుఁ డందుఁ జెనకి తా , వికవిక నవ్వుచో
నటు గిరుక్కున మళ్ళి యలుక నించు
తే. తను గురించినఁ గని తనకనులు మూయుఁ
గవకవల్ నించుచో వేళ్ళు చెవులఁ జొనుపు
కొను నిళామానినియు ముగ్ధతనముఁ బూని
రాజగోపాలసంగమారంభవేళ. 124
వ. అంత. 125
ఉ. ముద్దులబెట్టు కొంత జిగిమోముగదింపుల వింత మోహపున్
సుద్దులచే రవంత తెలిచూపుల నంత విరాళిచేతలం
బద్దుల సుంత పావురపుపల్కులు పల్కి కలంతసిగ్గు పో
దిద్దు మురారి నారి నటు తెప్పునఁ బైకొని మోవి యానుచున్. 126
- ↑ యట్టె [మూ.]
