ప్రథమాశ్వాసము 33
చేరగాఁ దీసి యందందుఁ జేయి వేసి
కొమ్మ నిటమున్నె తా దిద్దుకొనక యున్నె. 117
క. అని చింతింపుచు నచ్చటఁ
గనువిలుతునిబారి కలికి • కను మూయక లో
వనరుచు నుండెను రాధిక
వనరుహదళనయనుఁ డచట వనితామణితోన్. 118
క. చెలియా వింటినె రాధా
జలజేక్షణమాట లెల్లఁ జక్కఁగ ననినన్
గలకంఠీమణి సిగ్గునఁ
దల వంచుకొనంగఁ జూచి , దయ దైవారన్. 119
సీ. చిన్ననాఁటనె చెల్మిఁ జేసితి మెడ లేక
మన కేటిసిగ్గులే మధురవాణి
నేఁ బల్కఁగా లేదె నినుఁ జూచి ననుఁజూచి
యీవేళ మాటాడ విందువదన
కూడి యిన్నా ళ్ళాట లాడమో యెటుపోయె
దాయాట లీయాట లంబుజాక్షి
పోనిపోనీ నేను బొరుగూరివాఁడనా
నీకు మేనరికంబు నీలవేణి
తే. యళుకు లేటికె ననుఁ జూచి కులుకులాడి
మోముఁ జూడవె మో మెత్తి మోహనాంగి
ముద్దుగా ముద్దు లియ్యవె ముద్దుగుమ్మ
మాటు కేగకె నాయాన మందయాన. 120
క. మనరాధ దెలిపె నేటికి
ననువుగ నాల్మగనియాట లాడక యున్నన్
మనసిజభూతము వెఱపుం
గనిపించు నటంచు వేగఁ గదియుద మబలా. 121
