పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/91

తృతీయాశ్వాసము

87

⁠

చెప్పినట్టులు వచ్చునే సితమయూఖ యేల త్రుళ్ళెద విది యేమి మేలు నీకు.

⁠ 149

ఉ.⁠

రాహువు గాను ని న్నఱగరాచిన శూరుఁడఁ గాను నీతను ద్రోహము చేసినట్టి యలరోహిణితండ్రిని గాను దజ్జగ న్మోహిని నీలనీలకచ ముద్దులచక్కెరబొమ్మఁ గూర్ప క య్యో హరిణాంక తావకమయూకముఖంబుల నేచ నేటికిన్.

⁠ 150

వ.⁠

అని యిత్తెఱంగునఁ జిత్తంబున నెత్తిన తత్తరంబునం దరంబుగాని విరహ భరంబు భరియింపఁజాలక పొరలునంత.

⁠ 151

గీ.⁠

రతిపశరవర్షనాశనక్రమము దెలుప మొనసి దీపించు నల యింద్రధను వనంగఁ బ్రాచి యుమిచిన తాంబూలరస మనంగ నుదయరాగంబు మెల్లన నుప్పతిల్లె.

⁠ 152

గీ.⁠

తనదుమనుమని పెండ్లి కెంతయును వేడ్క నఖిలదిగ్నాగపతుల ర మ్మనుచు శోభ నాక్షతంబులు వెట్టిన యట్టికరణి గమలబాంధవదీప్తి నల్గడల మెఱసె.

⁠ 153

సీ.⁠

అటు ప్రభాతంబైన నావంచకాధీశు                        తనయుండు కాలకృత్యములు దీర్చి వసియింప నట సింధువసుధేశుఁడును మంత్రి                        హితపురోహితుల సమ్మతి వహించి యాహైమధ్వనికి నాత్మతనూజాతఁ                        గాంతిమతీకన్యకాలలామఁ గళ్యాణ మొనరింపఁ గౌతుకోనిద్రమా                        నసుఁడై దిగంతభూనాథతతికిఁ

⁠

గీ.⁠

బ్రీతి శుభలేఖ లనిచి రప్పించి మిగుల మంచిలగ్నంబుగా నిశ్చయించి పుర మ లంకరింపంగ నియమించె లవణవార్ధి వేష్టితాశేషమహిజను ల్వెఱఁగు పడఁగ.

⁠ 154