పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/90

86

రాజశేఖరచరిత్రము

సీ.⁠

తుదగోళ్ళఁ బలుమాఱుఁ ద్రుంచి ప్రోవులు గాఁగ                        వేసిన చివురులవిధము చూచి బెట్టుగాఁ దెట్టువల్ గట్టి పైపై సెకల్                        చల్లు నిట్టూర్పులజాడ చూచి మిక్కుటంబుగ మేనియుక్కచేఁ గమలిన                        విరిపూవుసజ్జలకరణి చూచి కడలేనికాటుకకన్నీటికాలువ                        మడువులు కట్టినవడువు చూచి

⁠

గీ.⁠

కనలి యూరక పనిలేని పనికి నైన నింతమొకమోట లేక యయ్యిందువదన ప్రాణసఖిఁ బల్కు పల్కులపగిది చూచి నాకు వెఱఁగయ్యె నప్పు డో నరవరేణ్య.

⁠ 146

ఉ.⁠

సందియ మింత లేదు పెలుచన్ నునుమొగ్గల మిట్టకోలలన్ గందనకాయ చేసె సుమకార్ముకుఁ డేమని చెప్పువాఁడ నే నందుకుఁ దోడువీఁడె హరిణాంకుఁ డహంకృతిఁ జూపఁజొచ్చె నిం కం దరళాక్షిచంద మెటు గాఁగలదో యనుడుం దలంకుచున్.

⁠ 147

వ.⁠

అప్పు డప్పుడమిఱేఁడు విరహభరంబు భరియింపలేక రాకానిశా కరు నుద్దేశించి.

⁠ 148

సీ.⁠

కఱచుకొంచును ద్రావఁగాఁ గాచియున్నారు                        సురలు నేయెమ్మెలు స్రుక్క వేల క్షయము నానాఁట నగ్గలముగా నిఁకనొత్తి                        వచ్చు నీజాడలు వదల వేల పెనుపాప పగవాఁడు పెడతలగండఁడై                        యుండ నీమదవృత్తి యుడుగ వేల యదియునుగాక మే నంతయుఁ గాళిప                        ట్టుకరాఁ దొడంగె నీవికృతి యేల

⁠

గీ.⁠

యదిరిపాటుగ నుదధిలో నౌర్వవహ్ని నెపుడు పడియెదవోగాని యెరుఁగరాదు

⁠