| |
కొమ్మ నెమ్మొగముఁ గన్గొంటినేని సరోజ
తతిఁ బూజ నినుఁ జేసె ద న్మిళింద
యింతి వాతెరఁ గంటినేని నీకు విపక్వ
బింపఫలంబు లర్పింతుఁ జిలుక
చెలువ పాదములు జూచితినేని నీకు లే
జిగురాకుఁ గాను కిచ్చెదఁ బికంబ
|
|
| గీ. |
మనుపుఁ డాపద మ్రొక్కు సంపద మరపురుఁ
జేయఁ జిత్తంబు రాసేవఁ జేయ నేర్తు
ననుచు ననుచు వచోరీకు ఈ లరసి సరసి
రుహ శిలీ ముఖ ముఖులఁ బేర్కొనియె నృపతి.
| 16
|
16. ఇచట రాజు తా నేయవయవముఁ జూతునో దానివంటివస్తువు నిచ్చెదనని మ్రొక్కుకొన్నాఁడు అని చమత్కారము. ననుచు వచోరీతులన్= వికసించు వాక్యపద్ధతులచేత, సరసిరుహశిలీముఖముఖులన్ =
మన్మధుఁడు మొదలగువారిని.
| వ. |
ఈ కరణి ధరణీపతి తరుణీ మణి వియోగ భోగసమా
గత మదన వేదనాక్రాంత నిజస్వాంతుండై లతాంత
రసాలవాల రసాలజాల స్మరలీలా ఖురళిం గెఱలి,
మరలి మరలి పొరిలినం దెరలి సరలీకృత చంద్రోపల
వేదికా తలంబున శీతల కృత్యబు లయ్యధిపత్యమా
త్య పుంగవు లొనర్చి తేర్చిరి. కొంత కొంత నంత
నవంతికాపురంబున నవంతీకాంత యంతిపురంబుఁ
జొచ్చి విధుకాంత పృథుకాంత శుద్దాంత సౌధాంత
రాళ కేళికా బాలికా హంసతూలికా తల్పంబున
మేను గదియించి యపార చింతా పారావారడోలా
|
|
