పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/96

బాలుఁడు గావునఁ బఱతెంచెఁ గాని, పోల నీతఁడు దుష్టబుద్ధి రాఁడనుచు
నార విచారించి యంశుజాలముల, మారుతసుతుమేను మాఁడింపఁడయ్యె
నాభీలగతి నప్పు డంజనాతనయుఁ, డాభానుబింబంబు నరుదారఁ బట్ట
గ్రహణపర్వము నాఁడె కావున రాహు, వహిమాంశుఁ గబళింప నట కేగుదెంచి
దినకరుం డున్నయాతెఱఁగెల్లఁ జూచి, హనుమంతుఁ డదలింప నతిభీతుఁ డగుచుఁ
జంద్రార్కభయదుఁడై చలియించురాహు, వింద్రలోకమునకు నేగి కొల్వున్నఁ
బురుహూతుఁ గనుఁగొని బొమలు గీలించి, పరుషవాక్యంబులఁ బల్కి రోషమున
రాకాసుధాకరు రవి నమావాస్య, నా కాఁకటికి నీవు నాఁ డిచ్చి నేఁడు
నానోటకడి వుచ్చి నాకేంద్ర యొరున, కీ నీకు నుచితమె యిపు డొక్కరాహు
“నాకంటె మును వోయి నలినభాంధవుని, గైకొనియున్నాఁడు కడిమితో ననిన
నాపల్కులకు మండి యాఖండలుండు, కోపరక్తాక్షుఁడై కొలువు చాలించి
కీలాకరాళమై కేల వజ్రంబుఁ, గ్రాలంగ సంచితగాత్రుఁడై పొలిచి
పన్ని తెచ్చిన తనభద్రసామజముఁ, బన్నుగాఁ గరిరాజపట్టంబుదాని
కైలాసగిరిఁబోలు గాత్రంబుదాని, నాలుగుకొమ్ముల నలినొప్పుదాని
ఘనతరోన్నతి మింటఁ గడచినయట్టి, యనువైన యౌన్నత్య మమరెడుదాని
మదము లొల్కెడుదాని మదగంధములకు, ముదముతోఁ దువ్మెదల్ మొగిమ్రోయుదానిఁ
బొందినరవిచేతఁ బూర్వాద్రిభంగి, సిందూరతిలకంబుచే నొప్పుదానిఁ
గనకరశ్ములఁ బొల్చు మంటలచాని, ఘనతరోన్నతి మిన్ను గడచినదాని
నైరావతము నెక్కి యధికతేజమున, నారాహు మున్నుగా నాదిత్యుకడకుఁ
జనుదేర నప్పు డాసైంహికేయుండు, ననతిదూరంబున హనుమంతుఁ గాంచి
వడిమీఁద బఱతేర వనజాప్తు విడిచి, కడిమి నతఁడు వానిఁ గనిపెట్ట నెగసె
నంత కంఠీరవ మలుకతో నెగయ, నెంతయు వడిఁ బాఱు నిభముచందమున
నింద్రయింద్రా యంచు నెసఁగినభీతిఁ, జంద్రారి పఱతేర జంభారి చూచి
సైంహికేయా భీతి సంచలింపకుము, సంహరించెద వీని సమరోర్వి ననుచుఁ
గమకింప మిక్కి లగ్గలికతో నతఁడు, నమితవిక్రమశాలియై సంభ్రమించి
యీపండు కడుదోర యిది సార మనుచు, నేపున నయ్యింద్రునిభమున కెగసి
ప్రళయకాలమునాఁటి పావకుభంగి, బలువిడిఁ గవయు నప్పవనునిభంగి
వజ్రమహోజ్జ్వలజ్వాలలు నిగుడ, వజ్రంబుఁ గొని పూన్చి వేచె వైచుటయు
నది దాఁకి దాపలి హనువెల్ల విఱిగి, యుదయాద్రిపైఁ గూలె నురుమూర్ఛతోడఁ