నని యని కోపింప నంగనల్ గొంద, ఱనదలమైతి మే మని చాలఁదూలి
విధి దూఱ గొంద ఱివ్విధమున మాకు, విధి యుండ నేమని విలపింతు మనఁగఁ
గొందఱు మూర్ఛిల్లఁ గొందఱు దెలియఁ, గొందఱు పాపాత్మ! కూడునే యనఁగ
నాఱనిశోకాగ్ని నటు గొంద ఱులియ, నాఱడిపడితిమే యని కొంద ఱలయ
గుఱి లేనివగలచేఁ గొందఱు గుంద, మఱియుఁ గొందఱు సతుల్ మతుల నూహించి
నక్షత్రములమాపు నలినాప్తుకరణి, నక్షీణవిక్రముం డైన రావణుఁడు
మనవారి నందఱ మసఁగి రూపణిఁచి, మనముల నిబ్భంగి మానముల్ దూలఁ
బాపచిత్తంబునఁ బరకాంత లనక, నేపునఁ జెఱపట్టె నీదురాత్మకుఁడు
దురములోపలఁ దనదుర్మదం బణఁపఁ, బరకాంతనెపమునఁ బడిపోవుఁ గాక
పాయనియీపాపఫలమున ననుచు, వాయెత్తి పల్క నవ్వాక్యంబుతోడ
ధర పుష్పవర్షముల్ దఱుచుగాఁ గురిసె, సురదుందుభుల్ మ్రోసె సొరిది నాకసము
నంత నాదశకంఠు నాపతిప్రతలు, సంతాపమును బొంది సైరింపలేక
శపియించుటయు నగ్ని సగమాఱినట్లు, విపులతేజముతోడ వెలితియై తోఁప
నంత నాదశకంఠుఁ డామంత్రివరులు, సంతోషమునఁ దన్ను సన్నుతుల్ సేయ
రావణుఁడు తనపతిం జంపిన శూర్పణఖ యేడ్చుట
బలములు గొలువంగ బహుజయధ్వనులు, లలి మించ నేతెంచి లంక సొచ్చుటయు
మది శూర్పణఖయును మగనిచావునకుఁ, బొదివినశోకాగ్నిఁ బొగులుచు వచ్చి
యన్నిశాచరనాథు నడుగుల కెరఁగి, కన్నీరు పాద్యంబు గావింప నతఁడు
చెలియలి వెస నెత్తి చిత్తంబులోన, నలయకు నీ వంచు ననునయం బెసఁగఁ
బలికిన నందంద బాష్పముల్ దొరఁగఁ, తల వాలవైచి గద్గదకంఠ యగుచుఁ
బౌలస్త్యపుంగవ పదుమూఁడువేల, కాలకేయుల నీవు కడతేర్చునపుడు
మఱఁది నాచెలియలిమగఁ డితం డనక, నుఱక విద్యుజ్జిహ్వు నుచితమె చంప
మొగమోట వలవదె ముందటఁ బడిన, తగునె వధింపఁగఁ దనబంధు లనక
నిక్కంబుగా నాకు నిర్నిమిత్తమున, నక్కట వైధవ్య మందంగవలసె
నే మందు శోకాగ్ను లేమిట నార్తు, నే మందు విధి నిన్ను నే మందు ననిన
నిది యేల శోకించె దేను గయ్యమున, వదలక రిపుకోటి వధియించునపుడు
పరఁగు నాశరవీథిఁ బడిచచ్చెఁ గాని, పరికింప నాదృష్టిపథమునఁ బడఁడు
కడచినవానికిఁ గడిదిశోకాగ్నిఁ, బడ నేల తాలిమిఁ బాటింపు మింక
వగవకు నీకును వలయునర్థంబు, నొగి నిచ్చి ఖరునొద్ద నునిచెద నిన్ను
