పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/30

యీవనంబున జను లెవ్వరు మెలఁగ, రీ వేల వర్తింతు వీయింతితోడ
ననిన నామయు డంత నతని వీక్షించి, తనదువృత్తాంతమంతయుఁ జెప్పఁ దొడఁగె
యామినీచరనాథ యాకశ్యపునకు, భామయౌ దితికిని బ్రభవించినాడఁ
నే మయుఁ డనువాఁడ హితబుద్ధితోడ, యామినీచరనాథ యమరులు నాకు
హేమ నానచ్చర నిచ్చి రేనందుఁ, బ్రేమతో నిచ్చినఁ బ్రీతిఁ గైకొంటి
మఱవక వేయేండ్లు మన్మథసుఖము, పరమానురక్తిమై పాటించుచుండఁ
బదునాలుగేండ్లకు భామావియోగ, మది దైవగతిఁ గల్గె నంత నే నలసి,
నాహేమ వర్తించు నాహోమగృహము, లో హేమకై వగ లుడుపంగలేక
పరమతపోవృత్తిఁ బరమేశు గూర్చి, యరయ సంతానేచ్ఛ నర్థితోఁ జేయ
గరళకంధరుం డంతఁ గరుణించి నాకు, వరరూపవతియైన వామాక్షి నిచ్చె
నరయ మందోదరి యనఁదగినట్టి, పేర నొప్పుచునున్న పువ్వులబోఁడిఁ
గమనీయకాంతి నిక్కన్యక ననిన, నమరకంటకుఁ డంత నాశ్చర్యమంది
యనఘాత్మ నీకన్య నాసదాశివుఁడు, గొనకొని నీ కెట్లు కూఁతుగానిచ్చె
వినిపింపు మనవుడు వేడ్కతో ననియె, ఘనభుజుఁడగు పఙ్క్తికంఠుతో మయుఁడు
తలకొని హిమనగాత్మజ యొక్కనాఁడు, యలర మైమర్దనఁ మర్థి గావించి
దేహపంకం బెల్లఁ బెఱఁగొప్పఁ బెట్టి, యూహింప నరుదైన యొప్పగువనిత
రూపంపుసౌభాగ్యరూపురేఖలను, నోపికతోడుత నొకబొమ్మఁ జేసి
పరమేశునకుఁ జూపి ఫాలాక్ష దీని, కిరవంద నాయువు నేపార నొసఁగి
సమరోర్వి నమరుల సాధించునట్టి, యమితబలోదగ్రుఁ డగువాని కిమ్ము
అనవుడు హరుఁ డప్పు డౌఁగాక యనుచు, ననయంబుఁ గరుణించె నంతట నదియు
నజరామరత్వంబు నతిరూపు నగుచు, భుజగకంకణుమ్రోలఁ బొలుపార నిలువ
నరయ మందోదరి యనునామ మిచ్చి, కరమర్థి నాయింతి గనుఁగొని మదిని
నంగజహరుఁ డంత నతికాముఁ డగుచు, నంగజసుఖలీల ననుభవించుటయ
నమరెడు గర్భంబు నగుట దాఁ జూచి, పురహరుతో గోప మొదవ నిట్లనియె
నిరుపమంబగుచున్న నీపేర్మి దూలి, పరకాంతఁ గలసితి పాతకం బనక
నశుచిత్వకారణ మటుమీఁదఁ గలుగఁ, బశుబుద్ధి యిది దేవ భావింపవైతి
నిదియు నా నేరమ యెసఁగిన తెరువు, నదయత నిను దూర నది పని లేదు.
ఇంక నీరూపంబు నిట్లుండెనేని, పంకజాక్షిని నీవు పాయంగలేవు
గాన నీరూపు నీకాంతకు వలవ, దా నేరమె చాలు నట్లయిన దాని