పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/25

నైదువేలేండ్లు నుగ్రాంశుఁ గన్గొనుచు, నాదరంబునఁ జేసె నత్యుగ్రతపము
అతినిష్ఠ దశకంఠుఁ డనశనవ్రతము, మతిఁ బూని వేయేండ్లు మసలక సూది
మొనమీఁద నిలిచి యిమ్ముగఁ జేతు ననుచు, ఘనమైన తపము సంకల్పంబు సేసి
కమలగర్భుని నాత్మకమలమం దునిచి, విమలచిత్తస్థితి వేడ్కతో నిలిచి
యాహారతృణ్నిద్రలన్నియు మాని, యూహించి నిష్ఠతో నుండె వేయేండ్లు
అంతట బ్రహ్మ త న్నాలింపకున్న, సంతోషమును బొంది చలము పెం పెక్కి
యేకపాదస్థుఁడై యెలమిఁ బెంపొంది, చేకొని యిరువదిచేతులు మొగిఁచి
యూనిననిష్ఠతో నుండె వేయేండ్లు, దానికి నాబ్రహ్మ దయఁజూడకున్న
ధరణిపై నర్థితోఁ దలక్రిందు గాఁగ, వర్షకాలంబునఁ బడిబట్టబైట
శీతకాలంబునఁ జిత్ర మౌచుండ, లోఁతైనకొలఁకులలోపలనుండి
మండువేసవి కారుమంటలు నిగుడ, యొండొండ కలిసిన నోడక నిలిచి
భానుమయూఖముల్ పైఁబాఱుచుండ, మానైనపంచాగ్నిమధ్యంబునందు
నేచి కాలత్రయ మెడపక నియతి, నాచరించెను దప మర్థి వేయేండ్లు
అంత వారిజగర్భుఁ డాత్మలోఁ దన్ను, నెంతయుఁ దలఁపక యెఱుఁగనట్లున్నఁ
దగ హోమగుండంబుఁ ద్రవ్వించి యచటఁ, దగినద్రవ్యంబులు తానె తెప్పించి
నిగమకల్పితతంత్రనిచయంబుతోడ, నగణితంబుగ వేడ్క నగ్ని సంధించి
పద్మాసనం బిడి పఙ్క్తికంధరుఁడు, పద్మజుఁ దనమనపద్మమం దునిచి
ప్రథమమస్తకముఁ దాఁ బటుగతిఁ ద్రుంచి, ప్రథమాహుతియుఁ గాఁగఁ బావకులోన
వేల్చె నథర్వణవేదమంత్రముల, వేల్చిన నది గాల్ప వెఱచియుండుటయు
నగ్నితో గోపించి యప్పుడు నూఁద, భగ్న మయ్యెను దల పావకులోన
నూరేండ్ల కొకతల నూకడ గాఁగ, మాఱు లే కిబ్భంగి మసలనీ కదిమి
తరిగొని యొక్కొక్కతలఁ గోసికోసి, యరుగ్రుమ్మి యిటువలె నత్తఱి నొకటి
తక్కక తొమ్మిదితల లోలి వేల్చి, చిక్కినతలఁ గోయఁ జేయి చాఁచుటయు
నందె మంటలు మింట నాయింద్రపురము, నందిన భీతిల్లి యప్పురందరుఁడు
నమరులు తను గొల్వ నధికవేగమునఁ, గ్రమ మొప్పఁ గమలజుకడ కేగుదెంచి
యవధారు దేవ దశాస్యుండు నేఁడు, తవిలియు నతిఘోరతప మర్థిఁ బూని
తలలు తొమ్మిది గోసి తడయక వేల్చి, తలయొక్కటియు వేల్పఁ దలకొన్నవాఁడు
ఆతల వేల్చిన నాయగ్ని యెగసి, భూతలంబంతయుఁ బొరిపొరిఁ గాల్చు
నిగిడి లోకము లెల్ల నీఱు గావించు, మిగుల నాక్రోశించి మిన్నులఁ బ్రాకు