పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/24

కలఁగె పయోధులు కంపించె ధరణి, కులగిరుల్ గదలె దిక్కులు వ్రక్కలయ్యె
నాకంబు చెదరెఁ బినాకి కంపించెఁ, జీకాకు పడియె నాశేషలోకంబు
కొఱగానివేషంబు ఘోరమై తోఁప, మఱి శూర్పణఖయను మలినాంగిఁ గనియెఁ
బిదపఁ ధర్మాత్ము విభీషణుఁ గాంచి, మది ముదం బందె నామత్తేభగమన
మఱి సుమాలిని పుత్త్రి మదిరాయతాక్షి, వఱలు పుష్పోత్కట వడసె నమ్మౌని
కరమర్థిఁ బుత్త్రార్థిఁ గవయుటఁ జేసి, ఖరదూషణాదులఁ; గాంతయుఁ బినస
కరమర్థి గొని కొంతకాలంబు చనఁగఁ, దరుణి యెంతయుఁ బోయెఁ దనమేను దొరఁగి
వా రంతఁ బెరిఁగిరి వనభూములందుఁ, గ్రూరుఁడై చరియించి కుంభకర్ణుండు
పరమధర్మాత్ములఁ బట్టి బిట్టల్కఁ, బొరి మ్రింగుచుఁడును భువనంబు లదర
రావణుం డఖిలవిద్రావణుం డగుచు, దేవగంధర్వాది దివిజుల నెల్ల
గారింపుచును గడుఁ గష్టవర్తనల, వారక చరియించువా రని కడిమి
నిగమశాస్త్రాభ్యాసనిరతుఁడై నియతి, జగము లౌనన విభీషణుఁడు వరించు
ఖరదూషణాదులు కడకతోఁ బోయి, యరుదైన దండకాటవి నుండి రంత
మనుజేంద్ర యొకనాఁడు మహనీయభూతిఁ, దనరు పుష్పక మెక్కి తండ్రికి మ్రొక్కి
ఘనవీథిఁ జనుదేరఁ గైకేసి ధనదు, గనుఁగొని దశకంఠు కడకు నేతెంచి
చూచితె విూయన్న సురుచిరతేజుఁ, డీచందమున నీవు నెన్నఁ డొప్పెదవు
నామనోరథ మార నందన యాత్మ, నామెయి గైకొనుమయ్య నీ వింక
ననపుడు తల్లితో నాతఁ డిట్లనియెఁ, గొనకొని పరమేష్ఠిఁ గోరి మెప్పించి
యీతనికంటె నే నెక్కుడు పొలుతు, నోతల్లి వత్తు నీడొండె నీతనికి
నెమ్మది వగవక నీ వుండుమనుచుఁ, దమ్ములుఁ దానును దశకంఠుఁ డజుని
గడుభక్తితోడ గోకర్ణాశ్రమంబు, కడ కేగి తపములు గావించి రనిన,
నేవెంట తపములం దెవ్వరు చేసి, రేవరంబులు గాంచి రెఱిఁగింపు మనఘ
యనవుఁడు మునినాథుఁ డవనీశుఁ జూచి, విను కుంభకర్ణుండు విమలాత్ముఁ డగుచు
మహనీయపంచాగ్నిమధ్యంబునందు, విహితక్రమంబులు వేఁడివేసవులు
వీరాసనస్థితి విలసిల్లి వాన, వారక నానుచు వానకాలమున,
నాకంఠజలమగ్నుఁడై ఘోరనియతి, చేకొని విడువ కాశీతకాలమున
నరుదార నిబ్భంగి నతినిష్ఠఁ దపము, చరియించెఁ బదివేలసంవత్సరములు
అకలంకమానసుండై విభీషణుఁడు, సకలేంద్రియంబులు సరి నిగ్రహించి
యైదువేలబ్దంబు లవనిపై నేక, పాదస్థుఁడై యూర్వబాహుఁడై మఱియు