పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/169

పొందినగర్భంబు పోడిగా దాల్చి, యందంద వణకుచు నానాతి మగుడి
పోయి తనగృహంబున పోలుపఱియున్న, యాయింతి గనుగొని యాబృహస్పతియు
నాయబ్జరిపుసేత నాత్మలో నెఱిగి, పాయక నిను బల్మిఁ బట్టినచంద్రుఁ
డేయుగంబుల ప్రభ యంతయుం దరిగి, ...................................
నష్టమైపోయెడు నాన బోవిడిచి, కష్టచిత్తునిమేర కల్మషం బొంద
భ్రష్ఠుండనై గతప్ర్రాణభావమున, సృష్టింపఁబడకుండు నింద్రాదులకును
నని యిట్లు శపియింప నాచంద్రుఁ డెరిగి, మనమున ననుతాప మంది యంతయును
సాష్టాంగ మెఱిగి వాచస్పతి నాకు, శిష్ఠవ్రతాచారశీలత్వ నొడలె
సర్వపాపుఁడ నగుదు శపియింప నన్ను, నిర్వహింపుట కృప నియమంబు నీకు
నేయుగంబులలోన నెవ్వరు నిందు, సేయని పాపంబు సేసితి ననియు
పాపహీనుని గావఁ బనిలేదు గాని, పాపాత్ము గాచుట పరమధర్మంబు
నష్ట మే నేనున్న నళినసంభవుని, సృష్టిలో రాత్రులు శూన్యమై యుండు
లోకోపకార మాలోకించి యేను, శమదయామృతకృపాశరధియై యున్న
విమలాత్ములగు మిమ్ము వీక్షించి యేను, శరణాగతత్రాణసద్ధర్మయుక్తి
బరికించినను మీరు బాలింపవలయు, నటు గాన కరుణింపు డన్న నాగురుఁడు
పటుదయతో నర్ధభాగియై పలికె, పక్షద్వయములోన ప్రబలక పూర్వ
పక్షంబులో నీవు ప్రభ గల్గియుండ, గలవు పొమ్మన నపుడు గమలారి చనియె
నెలతుక గర్భంబు నెలలన్ని నిండ, విదితతేజుండును విమలమానసుఁడు
నుదయించె వాచుకు నుజ్వలాకారు, గనుగొని సకలదిక్పాలకు లోలి
తను జేరి గొలువ పితామహుం డెలమి, దేవేంద్రుఁడాదిగా దివిజసంఘములు
భావించి గురుసుతు బరమోత్సవంబు, సేయంగనని వచ్చి చెలువంబు నెడలి
యాయంగిరసుపుత్రు నామందిరంబు, విన్ననై యుండంగ వెఱగంది సురలు
చెన్నొంద నాగురువు చేరి యిట్లనిరి, యిది యేమి సుతునకు నిట్లొప్పుమీఱ
విదితజాతకకర్మవిధు లొనరింప, కెంతయు వేడుక యెసగంగ మీరు
సంతసంబున నన్న సంయమీశ్వరుఁడు, నమరవిజ్ఞానగతాస్యుఁడైయున్న
కమలగర్భుం డాత్మ గని నవ్వి పలికె, నతనికి జాతకర్మాద్యుత్సవంబు
విదితంబుగాఁ జేయ విధి యిప్పు డతని, కాయబ్ధిసుతు సోము నతని రప్పింపు
మీయత్న మతడు దా నెంతయుఁ జేయు, నని యానతిచ్చిన యజునివాక్యమున
గొనకొని చంద్రుని కోరి రప్పింప, తనతేజమంతయు తనగురుచేత