పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/170

నొనరంగ నశియింప నొగిలి సోముండు, ననయంబు గంపించు నాననం బలర
జనుదెంచి సురలకు సద్భక్తి మ్రొక్కి, పని యేమి నావుఁడు బలికి రాసురలు
యనఘాత్మయీపుణ్యుఁడైన బాలునకు, మనమార జాతకర్మము సేయు మీవు
ననవుఁడు గమలారి యనియె కే ల్మొగిచి, యీవిధంబున తేజ మింతయు బాసె
గావున నెబ్భంగి గైకొందు ననిన, .....................................................
విబుధులు గరుణించి విధునకు దమదు, సొబగైన ప్రభలు యించుక కృప నిచ్చి
తలపోసి యిట్లని తగ బల్కి రర్ధి, నలవడ నింద్రాదు లైనదిక్పతులు
తమతమకళ లోలి దయ నొసఁగుటయు, కమలారి మున్నీటిగతి నొప్పి జూడ
తనర పుత్రునకు జాతకకర్మవిధులు, యనురాగమున జేయ నంత నాసురలు
కర మర్ధి బుధుఁ డనగా నామ మపుడ, తిరముగా నిడి గృహదేవతలందఱు
నరుదార వర్తి౦పు మని బల్క సురలు, వరుసతోడుతను దీవన లొగి నిచ్చి
తమనివాసములకుఁ దా రేగి రంత, కుముదబాంధవుఁ డేగె కొమరు దీవింప
నంత నాసౌమ్యుండు నంతంత కొదవ, నెంతయు గురుఁ డాత్మ నెనయ కొక్కెడను
నవమానితాలోక నాసీనుఁ జేయ, దివిజసద్గురు బాసి ధృతితీ రడంచి
యాసౌమ్యుఁ డనఘాత్ముఁ డగుటయు జేసి, వాసవాగ్రణియైన వారిజాసనుని
లోకంబు కిష్టార్థలోలుఁడై పోయి, లోకేశు బహ్మ నాలోకి౦చి మ్రొక్కి
దివిజవందిత నీవు దిక్కు జీవులకు, ప్రవిమలంబుగ వేగఁ బాలింపు నన్ను
సర్వజ్ఞుఁడవు సృష్టిజనకుండ వనఘ, సర్వభూతవ్రజజననక్రమములు
నెఱిగున్న నీకు నే నెఱిగింప నేల, గురుఁడు న న్నవమానగుణదృష్టిఁ జూచె
పరిపూర్ణమగు దయఁ బాలింపు నన్ను, తిరమైనకృపఁ జూడు దేవాగ్రగణ్య
యేమి నా కానతి యెక్కఁడ నునికి, యేమిటివాఁడనై యెలమి వర్తింతు
నని విన్నవించిన నబ్జసంభవుఁడు, గనుగొని కారుణ్యకలితుఁడై పలికె
నీవు పుణ్యుండవు నిఖిలలోకముల, కావున దివి నొప్పు గ్రహమండలమున
ననిశంబు నర్కచంద్రాదులలోన, ఘనతతో నాల్గవగ్రహమువై యుండు
మని యానతిచ్చిన నాబుధుం డలరి, ఘనకాంతి నాల్గవగ్రహమయుం డగుచు
దివ్యవిమానంబు దివ్యసంగతియు, దివ్యత్వమును బొంది తేజరిల్లుచును
విశ్వలోకమునకు విభుఁడైన పార్వ, తీశ్వరు నీశు సర్వేశు మహేశు
నభయంబు వేడెద నని మనం బలర, త్రిభువనారాధ్యు భూతేశునిగూర్చి
శోభితాలంకారసుమనసాధీశు, వైభవంబగు నొక్కవరశైలతటము